ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Wytyczne w praktyce
Zwyrodnienia kości i stawów – diagnostyka i leczenie
dr hab. n. med. Jacek Gągała
- Omówienie aktualizacji rekomendacji NICE z zakresu leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów wydanej w 2022 roku
- charakterystyczne objawy kliniczne schorzenia powodują, że jego rozpoznanie powinno się odbywać z pominięciem badania rentgenowskiego
- podstawą postępowania bezoperacyjnego są ćwiczenia lecznicze, które można łączyć z terapią manualną; również redukcja masy ciała może spowolnić rozwój choroby
- w farmakoterapii stosuje się głównie leki przeciwbólowe, w tym NLPZ, zwłaszcza podawane miejscowo i doustnie
Choroba zwyrodnieniowo-wytwórcza jest najczęstszą chorobą narządów ruchu. Chorzy zazwyczaj skarżą się na ból i sztywność zlokalizowane w obrębie kolana, biodra, stawów ręki i stopy. Natężenie dolegliwości jest zróżnicowane od niewielkich i okresowych do ciężkich i przewlekłych. Choroba rzadko ulega stałemu pogarszaniu, częste są okresy zaostrzenia i fluktuacji. Artroza negatywnie wpływa na codzienną aktywność, jakość życia, samodzielność i samoobsługę chorych. Może oddziaływać na sferę psychiczną, emocjonalną i socjalną pacjentów. Ponad połowa chorych skarży się na jej wpływ na pracę zawodową i życie rodzinne. Choroba zwyrodnieniowa jest częstsza u kobiet, osób starszych >45 r.ż. oraz osób z nadwagą. Wielu pacjentów z chorobą zwyrodnieniową ma liczne schorzenia współistniejące, co powoduje, że leczenie jest u nich znacznie trudniejsze.
National Institute for Health and Care Excellence (NICE) po raz pierwszy opracował rekomendacje leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów w 2014 roku. Niniejsze opracowanie stanowi omówienie rewizji rekomendacji rozpoznawania i leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów opartej na współczesnych danych aktualnych na rok 2022. Komitet naukowy NICE określił między innymi: wskazania do stosowania odciążania chorego stawu, sposoby leczenia niefarmakologicznego i farmakologicznego oraz wskazania do endoprotezoplastyki stawów. Celem opracowania tych wytycznych jest poprawa skuteczności leczenia choroby zwyrodnieniowej i jakości życia chorych cierpiących z jej powodu.
Rozpoznanie choroby zwyrodnieniowej i badania obrazowe
Aktualne piśmiennictwo nie przedstawia korzyści płynących z wykonania badań dodatkowych u chorych ze zmianami zwyrodnieniowymi stawów. Badanie rentgenowskie ma niewielką wartość w porównaniu z dokładnie zebranym wywiadem chorobowym i badaniem klinicznym. Badania obrazowe mogą przynieść korzyść w przypadku nietypowych objawów, by ustalić rozpoznanie różnicowe, zwłaszcza u osób z chorobami układowymi i zmianami nowotworowymi. Oczekiwanie na wykonanie radiogramu może być przyczyną opóźnienia leczenia. Rekomendacja ma służyć zmniejszeniu liczby niepotrzebnych badań i spowodować ograniczenie przeznaczanych na nie wydatków.