1

62-letni pacjent zgłosił się do lekarza rodzinnego, by skonsultować wyniki wykonanych komercyjnie badań laboratoryjnych. Dotychczas leczył się jedynie z powodu wieloletniego nadciśnienia tętniczego, przyjmując 5 mg ramiprylu na dobę z różnym efektem. W badaniach dodatkowych poza podwyższonym stężeniem kreatyniny (1,6 mg/dl) i mocznika (75 mg/dl) nie stwierdzono innych odchyleń – wykluczono niedokrwistość i hiperkaliemię, a parametry zapalne oraz aminotransferazy wątrobowe były prawidłowe. W przeszłości parametry nerkowe były nieco podwyższone. Aktualnie w badaniu przedmiotowym zwracały uwagę przede wszystkim suche błony śluzowe jamy ustnej, poza tym bez istotnych nieprawidłowości. Chory zgłosił również ciemniejsze zabarwienie moczu w ostatnim czasie, co powiązał z upałami i mniejszą podażą płynów.

Wybierz prawdziwe stwierdzenie w odniesieniu do opisanego przypadku:

A. U pacjenta należy rozpoznać przewlekłą chorobę nerek (PChN)
B. Przewlekłą chorobę nerek można rozpoznać, gdy podwyższone stężenie kreatyniny będzie się utrzymywało przez co najmniej 3 miesiące
C. Pacjent wymaga pilnej diagnostyki w poradni nefrologicznej
D. Podwyższone stężenie kreatyniny u tego pacjenta jest naturalnym procesem starzenia się nerek i nie wymaga dalszego postępowania

2

U pacjenta, którego przypadek opisano w pytaniu 1, lekarz zalecił kontrolę badań laboratoryjnych, wykonanie USG jamy brzusznej oraz zwiększone przyjmowanie płynów. Po 3 miesiącach stężenie kreatyniny pozostawało podwyższone, chociaż było nieco niższe niż w poprzednim oznaczeniu – 1,45 mg/dl, eGFR wynosił 58 ml/min/m², mocznik 40 mg/dl, nie stwierdzono kwasicy (stężenie wodorowęglanów 29 mmol/l) ani hiperkaliemii, UACR wynosił 10 mg/g kreatyniny, w badaniu ogólnym moczu nie zaobserwowano odchyleń, podobnie jak w USG.

Jakie rozpoznanie ustalił lekarz?

A. Przewlekła choroba nerek w stadium G3a A1 w przebiegu nadciśnienia tętniczego
B. Przewlekła choroba nerek w stadium G3b A1 w przebiegu nadciśnienia tętniczego
C. Przewlekła choroba nerek w stadium G3 A2 w przebiegu nadciśnienia tętniczego
D. Zbyt mało danych, aby rozpoznać chorobę nerek o przewlekłym przebiegu

3

Farmakologiczne postępowanie nefroprotekcyjne u tego chorego obejmuje:

A. Leczenie przeciwnadciśnieniowe, preferencyjnie diuretykiem pętlowym lub tiazydowym
B. Leczenie przeciwnadciśnieniowe, hamowanie osi renina–angiotensyna–aldosteron (RAA)
C. Leczenie przeciwnadciśnieniowe, hamowanie osi RAA, hamowanie kotransportera sodowo-glukozowego typu 2 (SGLT2 – sodium-glucose cotransporter 2)
D. Nefroprotekcyjne działanie wykazują jedynie flozyny, ale są zarezerwowane tylko dla chorych na cukrzycę