Japońskie zapalenie mózgu

Japońskie zapalenie mózgu wywołuje wirus z rodziny Flaviviridae przenoszony przez komary. Zapadalność nie przekracza 1 zachorowania na 1 mln podróżujących. Wirus charakteryzuje się dużą zjadliwością i dlatego szczepienie zalecane jest podróżującym do Azji Południowo-Wschodniej, zwłaszcza jeśli planują długi pobyt na obszarach wiejskich. Szczepienie podstawowe polega na podaniu dwóch dawek w odstępie 28 dni. Pierwsza dawka przypominająca powinna być podana po 1-2 latach i zapewnia odporność na 10 lat.

Cholera

Aktualnie szczepienie przeciw cholerze jest zalecane. Wynika to z występowania licznych ognisk zachorowań na Bliskim Wschodzie, w Azji, Afryce oraz Ameryce Środkowej. Rekomendowane jest stosowanie dwóch dawek szczepionki doustnej w odstępie 7-30 dni, a następnie dawki przypominającej po 2 latach. Odporność uzyskuje 85% zaszczepionych. Należy pamiętać o wstrzymaniu się od przyjmowania pokarmów, płynów oraz leków na godzinę przed podaniem doustnej szczepionki i po jej zastosowaniu. Działania niepożądane występują rzadko i najczęściej są to objawy dyspeptyczne i bóle głowy.

Kleszczowe zapalenie mózgu

Planując podróże po Europie, nie można zapomnieć o szczepieniu przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu. Jest to ciężka choroba układu nerwowego. Może prowadzić do powikłań, wśród których są długotrwałe zaburzenia neurologiczne. Szczepienie podstawowe obejmuje trzy dawki. Druga jest podawana po upływie 1-3 miesięcy od pierwszej, a trzecia 5-12 miesięcy od drugiej. W schemacie przyspieszonym druga dawka jest podawana 14 dni po pierwszej, a trzecia jak w schemacie podstawowym. Pierwszą dawkę przypominającą podaje się 3 lata po szczepieniu podstawowym, a kolejne po 5 latach od pierwszej dawki przypominającej. U osób >60 r.ż. kolejne dawki przypominające podawane są również po 3 latach.

Grypa

Ze względu na pandemię grypy oraz liczne kontakty w czasie podróży, często na małej przestrzeni, szczepienie przeciw grypie zalecane jest wszystkim podróżującym, a zwłaszcza osobom w podeszłym wieku i przewlekle chorym.

Podsumowanie

Decyzję o szczepieniu osób podróżujących każdorazowo podejmuje lekarz kwalifikujący do immunizacji po rozważeniu korzyści i ryzyka z nią związanego. Ustalając rodzaj szczepień, poza indywidualną sytuacją pacjenta i kolejnością podawania szczepionek, powinien wziąć pod uwagę właściwości preparatu, jego skuteczność i bezpieczeństwo. Charakterystyki poszczególnych szczepionek oraz zalecenia mogą się zmieniać w zależności od aktualnego stanu epidemiologicznego, zaleceń WHO i CDC oraz prowadzonych badań. W związku z tym tak ważne jest korzystanie z aktualnych źródeł wiedzy i danych.