Rozpoznanie neowaskularyzacji naczyniówkowej w przebiegu dystrofii żółtkowatej typu dorosłych jest wskazaniem do leczenia inhibitorami czynnika wzrostu śródbłonka naczyń.

OPIS PRZYPADKU

Mężczyzna, lat 57, z cukrzycą typu 2, bez cech retinopatii cukrzycowej, z rozpoznaną kilka lat wcześniej dystrofią żółtkowatą plamki typu dorosłych, zgłosił się z wyraźnym pogorszeniem ostrości wzroku w oku lewym do dali i bliży trwającym od kilku miesięcy oraz nasilaniem się metamorfopsji od kilku tygodni.

Badanie okulistyczne w dniu przyjęcia pacjenta

W trakcie badania okulistycznego stwierdzono ostrość wzroku BCVA (best corrected visual acuity – najlepsza korygowalna ostrość wzroku) oka prawego 0,15 według tablic Snellena oraz BCVA oka lewego 0,05.

Ostrość wzroku do bliży w oku prawym i lewym była jednakowa i wynosiła 2,0, uwagę zwracały jednak wyraźne metamorfopsje w teście Amslera występujące w oku lewym.

W badaniu klinicznym obserwowano symetryczne żółtawe złogi zlokalizowane w centrum obu plamek (ryc. 1A i B).

W optycznej koherentnej tomografii (OCT – optical coherence tomography) oka prawego uwidoczniono wzmożenie reflektywności pod i nad obszarem nabłonka barwnikowego (RPE – retinal pigment epithelium) charakterystyczne dla złogów lipofuscyny występujących w dystrofii żółtkowatej plamki oraz zaniki w warstwie fotoreceptorów i RPE.^1,2

Nie stwierdzono cech naczyniotworzenia ze strony naczyniówki (ryc. 2A).

W badaniu OCT oka lewego zwracało uwagę całkowite zniesienie anatomicznego profilu dołeczka, pogrubienie siatkówki centralnej do 400 μm (grubość siatkówki poza dołeczkiem wynosiła od 415 do 470 μm), a także uniesienie nabłonka barwnikowego ze wzmożeniem reflektywności poniżej RPE. Opisywane zmiany sugerowały podejrzenie obecności błony neowaskularnej (ryc. 2B i C).