Szanowni Państwo!

dr hab. n. med. Jarosław Kocięcki, prof. UM

Większość okulistów z racji wykonywanego zawodu często styka się z zaburzeniem ostrości wzroku. Przyczyny takiego stanu mogą być różne, warto jednak pamiętać, że stawiając konkretne rozpoznanie, należy wziąć pod uwagę możliwość współwystępowania nawet kilku różnych chorób, których sumaryczne działanie może skutkować pogorszeniem widzenia. Przykładem jest zaćma, zwyrodnienie plamki związane z wiekiem (AMD), przebyte urazy, neuropatia nerwu wzrokowego i inne. W bieżącym numerze „Okulistyki po Dyplomie” postanowiliśmy zaprezentować naszym Czytelnikom kilka ciekawych artykułów poświęconych temu zagadnieniu.

Polecam Państwa uwadze prace dotyczące postępowania z chorymi z rozpoznaną zaćmą i AMD, zaburzeniami widzenia po operacji zaćmy w wiele lat po przebytym urazie, a także artykuł opisujący zmiany fizykochemiczne we wszczepionych soczewkach wewnątrzgałkowych, które – o czym warto pamiętać – również mogą stanowić jedną z przyczyn pogarszającej się ostrości wzroku. W tym miejscu warto zwrócić uwagę na rolę obiektywnych metod diagnostycznych, które w pewnych grupach chorych, na przykład u dzieci z zaburzeniami organicznymi lub czynnościowymi nerwu wzrokowego, a także u chorych ze skłonnością do symulacji, decydują nierzadko o dalszym postępowaniu terapeutycznym oraz rokowaniu. Bez wątpienia jedną z takich metod jest ocena wzrokowych potencjałów wywołanych, ceniona zwłaszcza przez okulistów dziecięcych w przypadkach zaburzeń widzenia spowodowanych patologią nerwu wzrokowego. Zainteresowanym polecam ciekawy artykuł na ten właśnie temat zamieszczony w dalszej części bieżącego numeru.

Z pewnością nie mniej ciekawe są prace dotyczące diagnostyki różnicowej leukokorii oraz objawów, diagnostyki i różnicowania mikrozakrzepicy. Przedstawiony materiał charakteryzuje się dużymi walorami praktycznymi, i sądzę, że dla wielu naszych Czytelników okaże się przydatny w codziennej pracy.