dr hab. n. med. Jarosław Kocięcki, prof. UM

Szanowni Państwo,

Tematem, którym chciałbym Państwa zainteresować, jest obrazowanie w okulistyce. Powszechnie wiadomo, że w ciągu ostatnich dwóch dekad nastąpił wręcz niebywały postęp w tej dziedzinie, i to zarówno w sferze technicznej, jak i informatycznej. Współcześnie stosowane aparaty oraz powiązane z nimi różne typy oprogramowania umożliwiają diagnostykę narządu wzroku w takim zakresie, o jakim jeszcze parę lat temu można było tylko pomarzyć. W codziennej praktyce okulistycznej „tradycyjne” obrazowanie struktur narządu wzroku jest kluczowe przede wszystkim w ocenie klinicznej pacjentów z urazami aparatu ochronnego oka i gałki ocznej, ale jest nieodzowne również w wielu zaburzeniach nieurazowych wspomnianej okolicy. Temat ten poruszaliśmy częściowo w kwietniowym wydaniu „Okulistyki po Dyplomie” z 2015 r., pisząc szerzej o zastosowaniu rezonansu magnetycznego w okulistyce. Autorzy obecnie prezentowanej pracy postanowili to zagadnienie poszerzyć i dokładniej przedstawić rolę tradycyjnych metod obrazowania we współczesnej diagnostyce okulistycznej, co z punktu widzenia praktyki okulistycznej wydaje się mieć szczególnie dużą wartość.

Z zaawansowaniem technologicznym wiąże się również kwestia coraz doskonalszych metod operacyjnych. W ostatnim czasie wiele się mówi o tzw. chirurgii w 3D, umożliwiającej prowadzenie zabiegu operacyjnego bez patrzenia w mikroskop nie tylko w powiększeniu, ale także w trójwymiarze.

Jakiś czas temu opublikowaliśmy artykuł traktujący o lekach wykorzystywanych w okulistyce, z których większość to preparaty stosowane miejscowo w postaci kropli, zawiesin lub maści. Warto jednak pamiętać, że pacjent zgłaszający się do gabinetu z zaburzeniami dotyczącymi narządu wzroku może mieć szereg innych dolegliwości, wymagających całej gamy medykamentów stosowanych ogólnie. Leki przyjmowane w niektórych chorobach ogólnoustrojowych mogą powodować różnorodne objawy ze strony narządu wzroku. Oko stanowi swoisty rezerwuar, w którym mogą się gromadzić niektóre substancje zawarte w lekach i prowadzić do uszkodzenia wielu jego elementów, jak: rogówka, soczewka, siatkówka czy błona naczyniowa. Zmiany takie mają charakter odwracalny lub nieodwracalny, dlatego jeśli pacjent zgłasza objawy oczne, których przyczyna jest nieoczywista, warto przeprowadzić dokładny wywiad dotyczący ogólnie stosowanych leków. Odsyłam Państwa do ciekawego artykułu poświęconego polekowym uszkodzeniom narządu wzroku.