Urazy penetrujące gałki ocznej stanowią zwykle przyczynę ciężkich jej uszkodzeń, które nierzadko prowadzą do trwałego pogorszenia widzenia, a nawet jego utraty. Pogorszenie widzenia może wynikać zarówno z samego urazu, jak i z jego powikłań.

Opis przypadku

Mężczyzna, 17 lat, został przyjęty do Kliniki Chorób Oczu z powodu stopniowego pogarszania się ostrości wzroku w oku po wcześniej przebytym urazie. Trzy lata wcześniej pacjent doznał urazu penetrującego gałki ocznej prawej (przebicie rogówki i soczewki), który został zaopatrzony chirurgicznie z jednoczesną fakoemulsyfikacją zaćmy pourazowej i dotorebkowym wszczepieniem tylnokomorowej sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej.

Chory zauważył, że od kilku miesięcy ostrość wzroku oka prawego stopniowo się pogarsza. Nie leczył się na żadne inne choroby okulistyczne ani ogólnoustrojowe.

W badaniu okulistycznym przy przyjęciu do szpitala stwierdzono (autorefraktometria nie była możliwa – nie udało się wykonać pomiarów): Vod = 0,08 sc knp, Vos = 1,0 sc, Tod = 17,3 mmHg, Tos = 15,9 mmHg.

Oko prawe: gałka oczna o prawidłowej ruchomości. Oczodół prawidłowy, palpacyjnie niebolesny. Spojówki różowe, wilgotne, lśniące, bez wydzieliny patologicznej. Rogówka gładka, lśniąca, przezierna, na godz. 4.00 widoczna blizna rogówki po wcześniejszym urazie przebijającym. Tęczówka o budowie beleczkowej, na godz. 4.00 widoczny zrost przedni. Źrenica owalna, zdecentrowana, przesunięta w stronę skroniowo-dolną (ryc. 1).