1. Czym jest daltonizm?

Daltonizm to jeden z rodzajów zaburzeń postrzegania barw. Postrzeganie to jest możliwe dzięki rozróżnianiu przez komórki receptorowe siatkówki poszczególnych długości fal światła. W rzeczywistości to nie przedmioty są kolorowe, a jedynie ich zdolność pochłaniania fali świetlnej różna. Te fale, które nie zostają pochłonięte przez dany przedmiot, oko ludzkie za pomocą wyspecjalizowanych komórek znajdujących się w siatkówce, tzw. czopków, odbiera i przetwarza za pomocą układu nerwowego na wrażenie wzrokowe o konkretnej barwie. Ludzka siatkówka jest wyposażona w trzy rodzaje czopków, z których każdy jest wrażliwy na inną długość fali świetlnej, odpowiada zatem za postrzeganie innego koloru: niebieskiego, czerwonego, zielonego. Stanowi to podstawę tzw. trichromatycznej teorii widzenia barw.

Ślepota barw to zaburzenie bądź całkowita niemożność rozróżniania poszczególnych kolorów. Popularny w języku potocznym termin daltonizm (prawidłowo deuteranopia) dotyczy tak naprawdę jedynie jednego z zaburzeń widzenia barw, a mianowicie polegającego na braku możliwości postrzegania barwy zielonej oraz niemożliwości odróżnienia zielonego od czerwonego. Nazwa „daltonizm” wywodzi się od nazwiska chemika Johna Daltona, który w XVIII wieku opublikował opis przypadku tego zaburzenia na własnym przykładzie. Zaburzenia w widzeniu barw dotyczą ok. 4,5% populacji.¹