prof. dr hab. n. med. Jarosław Kocięcki

Szanowni Państwo,

przyjmując codziennie pacjentów, stykamy się – chcąc nie chcąc – z olbrzymią różnorodnością przypadków. Właściwie każdy z nich jest inny, każdy wymaga innego podejścia do diagnostyki, innego leczenia, lecz wszystkie wymagają od nas solidnej wiedzy. W bieżącym numerze „Okulistyki po Dyplomie” postaramy się dostarczyć naszym Czytelnikom kolejną porcję wiedzy na bardzo zróżnicowane tematy.

Pierwszy z tematów, którym chciałbym Państwa zainteresować, dotyczy zwężenia punktów łzowych, definiowanego jako zmniejszenie średnicy zewnętrznego ujścia kanalika łzowego poniżej 0,3 mm lub niemożność intubacji punktu łzowego bez jego rozszerzania kaniulą 26 G. Jak wiadomo, zwężenia tego typu dzielimy na pierwotne i wtórne, przy czym należy pamiętać, że wiele z nich może być spowodowanych najróżniejszymi czynnikami, np. bliznowaciejącym zapaleniem spojówek, zespołem Stevensa-Johnsona, pemfigoidem ocznym, jaglicą, naświetlaniem złośliwych guzów powiek, przewlekłym przyjmowaniem leków przeciwjaskrowych oraz antywirusowych, odwinięciem powiek itd. Leczenie spowodowanych tą chorobą dolegliwości może w niektórych przypadkach powodować pewne problemy, dlatego odsyłam Państwa do przygotowanego przez nas artykułu omawiającego to zagadnienie.

Zdiagnozowanie i leczenie pacjenta z triadą objawów – miosis, ptosis, enophthalmos – okazuje się nierzadko trudne, zwłaszcza że zmianom tym często towarzyszy wiele innych objawów, takich jak zmiana zabarwienia tęczówek czy zaburzenia wydzielania potu. To oczywiście zespół Hornera, którego rozpoznanie nie zawsze jest takie oczywiste. Jestem przekonany, że artykuł poświęcony tej jednostce chorobowej spotka się z dużym zainteresowaniem Czytelników, tym bardziej że opisuje zmiany w przebiegu choroby zarówno u dorosłych, jak i u dzieci.

Stosunkowo często stykamy się z chorymi z objawami wirusowego zapalenia gałki ocznej. Wirus opryszczki pospolitej, czyli herpes simplex virus (HSV), należy do rodziny herpeswirusów. Jako jedne z najbardziej rozpowszechnionych ludzkich patogenów mogą one wywoływać np. ospę wietrzną, półpasiec, cytomegalię, mononukleozę zakaźną czy mięsaka Kaposiego. Obraz kliniczny zakażenia HSV jest bardzo zróżnicowany – od łagodnych, samoograniczających się zmian przez formy przewlekłe, nawracające aż po ciężkie infekcje ogólnoustrojowe mogące zagrażać życiu chorego. Zakażenia w obrębie narządu wzroku mogą mieć zatem bardzo poważne konsekwencje, dlatego dokładna znajomość symptomatologii, metod diagnostycznych i terapeutycznych może mieć w wielu przypadkach kluczowe znaczenie. Mam nadzieję, że przygotowany przez nas dla Państwa artykuł okaże się bardzo przydatny w codziennej praktyce.

Jednymi z najczęściej przyjmowanych w naszych poradniach chorych są pacjenci z jaskrą, którym na łamach „Okulistyki po Dyplomie” już nieraz poświęcaliśmy sporo miejsca. Tym razem chcielibyśmy przedstawić najnowsze poglądy na temat postępowania u pacjentów z podejrzeniem jaskry otwartego kąta – przegląd aktualnych zaleceń Preferred Practice Pattern American Academy of Ophthalmology, z którym bez wątpienia warto się zapoznać.

Na zakończenie polecam dwa artykuły. Pierwszy z nich poświęcony jest czerniakowi gałki ocznej i omawia wspomniane zmiany nowotworowe zlokalizowane na spojówce, tęczówce oraz naczyniówce. Autorzy prezentują przy okazji zarys biologii molekularnej czerniaka, a także dostępne i najczęściej stosowane metody terapeutyczne w tej chorobie.

Druga ze wspomnianych prac w zwięzły i przystępny sposób opisuje dwa rodzaje ektazji rogówki, tj. najczęściej występujące – rogówkę kulistą i zwyrodnienie brzeżne przezroczyste – powodujące z reguły nieregularny astygmatyzm oraz postępującą krótkowzroczność. Bez wątpienia artykuł ciekawy i wart przeczytania.

Szanowni Państwo! Już za parę dni (!!!) nadejdą Święta Bożego Narodzenia, a zaraz po nich Nowy Rok 2019! W związku z tym życzę Państwu, aby Święta upłynęły w miłej atmosferze pełnej wzruszeń i rodzinnego ciepła, a nadchodzący rok był dla wszystkich pełen radości, zdrowia i sukcesów!