Wczesne rozpoznanie opryszczkowego zapalenia gałki ocznej i szybkie włączenie leczenia przeciwwirusowego są niezwykle istotne w zapobieganiu poważnym miejscowym powikłaniom, mogącym prowadzić do trwałego upośledzenia wzroku, a w skrajnych przypadkach – jego utraty.

Wprowadzenie

Wirus opryszczki pospolitej (HSV – herpes simplex virus) należy do rodziny herpeswirusów. Ta duża rodzina liczy ponad 100 gatunków wirusów DNA, ale tylko 8 z nich jest chorobotwórczych u człowieka.¹ Wśród schorzeń wywoływanych przez te wirusy u ludzi poza opryszczką należy wymienić ospę wietrzną, półpasiec, cytomegalię, gorączkę trzydniową, mononukleozę zakaźną oraz mięsaka Kaposiego.^1,2 Wirusy opryszczki są jednymi z najbardziej rozpowszechnionych ludzkich patogenów. Szacuje się, że 80-90% populacji na świecie jest nosicielami wirusa herpes simplex, z czego u połowy pojawiają się kliniczne objawy opryszczki.^1,3 Obraz kliniczny zakażenia tym wirusem jest bardzo zróżnicowany – od łagodnych, samoograniczających się zmian przez formy przewlekłe, nawracające aż po ciężkie infekcje ogólnoustrojowe mogące zagrażać życiu chorego.^1,3

Opryszczka jest wywoływana przez dwa podtypy wirusa herpes simplex: HSV1 i HSV2. Pierwszy z nich wywołuje zmiany chorobowe w górnych częściach ciała: w błonach śluzowych jamy ustnej, na skórze twarzy, powiekach, spojówce, rogówce, drugi zaś występuje w skórze i błonach śluzowych zewnętrznych narządów płciowych.^3,4 Bardzo rzadko wirus HSV2 przedostaje się do oka przez zakażoną wydzielinę narządów płciowych w wyniku kontaktów seksualnych lub podczas porodu przy przejściu przez zakażony kanał rodny matki (zakażenie okołoporodowe).⁵

Zakażenie pierwotne wirusem herpes simplex

Do zakażenia pierwotnego HSV rzadko dochodzi w pierwszych 6 miesiącach życia dzięki ochronnemu działaniu matczynych przeciwciał. Najczęściej pojawia się ono we wczesnym dzieciństwie – między 6 miesiącem a 5 rokiem życia – w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą chorą. Wirus przenoszony jest drogą kropelkową lub na brudnych rękach w wyniku bezpośredniego kontaktu z objętą procesem chorobowym skórą lub błoną śluzową.^5,6 Inną drogą zakażenia jest kontakt z wydzielinami zawierającymi wirusy (ślina, łzy) pochodzącymi od osoby chorej lub będącej bezobjawowym nosicielem wirusa opryszczki.^5,6

Zakażenie pierwotne zazwyczaj przebiega bezobjawowo. Czasami mogą mu towarzyszyć gorączka, objawy infekcji górnych dróg oddechowych, osłabienie, złe samopoczucie. Występujące jednostronne ostre zapalenie spojówek ma charakter odczynu grudkowego – ...