Opis przypadku 1

Pacjentka w wieku 17 lat zgłosiła się do poradni onkologii okulistycznej w styczniu 2018 r. ze wstępnym rozpoznaniem nowotworu spojówki oka lewego o niepewnym charakterze. W wywiadzie zgłaszała zmianę okolicy kąta przyśrodkowego oka lewego, niebolesną, która pojawiła się nagle około miesiąca wcześniej i stopniowo się powiększała. Ponadto u pacjentki od dzieciństwa występowało zgrubienie w okolicy łuku brwiowego lewego. Wcześniej nie była leczona okulistycznie ani diagnozowana, ogólnie była zdrowa. W badaniu okulistycznym stwierdzono pełną ostrość wzroku bez korekcji obojga oczu do dali i bliży oraz prawidłowe ciśnienie wewnątrzgałkowe. W badaniu odcinka przedniego odcinek i dno oka były w normie. W kącie przyśrodkowym oka lewego, na spojówce gałkowej i powiekowej widoczna była rozległa zmiana, ciemno ubarwiona, częściowo z krwotokiem (ryc. 1A i B).

W okolicy łuku brwiowego i w górnej części lewego oczodołu palpacyjnie wyczuwalne było miękkie zgrubienie. W badaniu za pomocą wziernika dno oka lewego było prawidłowe, ustawienie gałek ocznych i ruchomość podobnie. W badaniu USG gałki ocznej i oczodołu lewego stwierdzono obecność hipoechogennej zmiany o granicach trudnych do prześledzenia. W badaniu MR lewego oczodołu w cewce lokalnej z dożylnym podaniem środka kontrastowego wykazano zmianę w obrębie tkanki podskórnej powieki górnej i okolicy kąta przyśrodkowego oczodołu z jej wnikaniem w kierunku brzegu przyśrodkowego oczodołu, bez nacieku mięśni i gruczołu łzowego. Zmiana o wymiarach 16 × 15 × 28 mm wykazywała wysoki sygnał w obrazach T2-zależnych (ryc. 1C-F). U pacjentki rozpoznano żylną malformację naczyń okolicy przedniej przyśrodkowej oczodołu lewego i podstawy nosa. W oczekiwaniu na dalszą diagnostykę (angio-MR w celu określenia charakteru malformacji) włączono miejscowo steroidoterapię oraz β-adrenolityk w celu poprawy stanu miejscowego. Wynik angio-MR potwierdził głównie żylny charakter malformacji. Po konsultacji z laryngologami dziecięcymi pacjentce przedstawiono dostępne opcje leczenia (podanie bleomycyny), jednak wobec prawie całkowitej resorpcji zmiany (ryc. 2A i B) w ciągu 6 miesięcy obserwacji nie zdecydowała się ona na leczenie zabiegowe.