Metody dopasowania sztywnych gazoprzepuszczalnych soczewek kontaktowych
lek. Katarzyna Szymanek
- Współczesne sztywne soczewki gazoprzepuszczalne są dużą i niejednorodną grupą soczewek o wielu zaawansowanych geometriach i możliwościach znacznej personalizacji. W artykule omówiono poszczególne typy przy założeniu, że odpowiednie dopasowanie jest kluczem do bezpiecznego i satysfakcjonującego użytkowania twardych soczewek
Sztywne (twarde), stabilnokształtne szkła kontaktowe to grupa soczewek wykonanych z materiałów gazoprzepuszczalnych, których istotą jest utrzymywanie stałego kształtu, co daje szerokie możliwości korekcyjne wszelkich wad wzroku i anomalii optycznych wynikających z nierówności rogówki. Są one dobierane i wykonywane na zamówienie. Obecnie dysponujemy szerokim wyborem typów sztywnych soczewek: rogówkowych, hybrydowych i skleralnych, co pozwala na wysoce zindywidualizowany dobór uwzględniający różne potrzeby pacjentów. Złotym standardem wśród twardych soczewek pozostają sztywne gazoprzepuszczalne soczewki kontaktowe (RGP – rigid gas permeable). Aby dokonać odpowiedniego wyboru RGP, satysfakcjonującego dla użytkownika, muszą być spełnione następujące warunki: odpowiednia kwalifikacja pacjenta, wybór właściwej geometrii i prawidłowo przeprowadzone dopasowanie soczewek.
Wskazania do zastosowania sztywnych soczewek kontaktowych
Sztywne soczewki kontaktowe mogą być zastosowane do korekcji dowolnej wady wzroku – nie ma przeciwwskazań, aby korygować nimi nawet te proste. Spośród zalet RGP warto wymienić m.in. znacznie większy profil bezpieczeństwa (mniejsze ryzyko powikłań infekcyjnych) w porównaniu z soczewkami miękkimi1, podobnie jak lepszą zarówno optykę przekładającą się na jakość obrazu i kontrast, jak i tolerancję soczewki przy objawach zespołu suchego oka (DES – dry eye syndrome). W dobie szeroko dostępnych, łatwych w aplikacji i produkowanych na masową skalę miękkich soczewek, RGP najczęściej wykorzystuje się jednak dopiero w korekcji skomplikowanych wad wzroku i anomalii optycznych oka. Twarde soczewki można zastosować u osób w każdym wieku, także u dzieci i niemowląt, dla których często stanowią one metodę z wyboru oraz istotny element rehabilitacji wzrokowej.
Typowymi wskazaniami do zastosowania RGP są:
- Ze względu na zalecenia refrakcyjne:
- wysoka krótkowzroczność, wysoka nadwzroczność
- wysoki astygmatyzm rogówkowy
- afakia
- wszelkie nieregularności rogówki, typu:
- stożek rogówki2,3
- zwyrodnienie brzeżne przezroczyste
- stan po przeszczepieniu rogówki4
- stany po urazie rogówki5
- ektazje po zabiegach chirurgii refrakcyjnej6.
- Ze względu na zalecenia korekcyjno-lecznicze:
- wysokie wady wzroku u dzieci i niemowląt
- afakia po zabiegu usunięcia zaćmy wrodzonej u niemowląt7
- postępująca krótkowzroczność u dzieci (wykorzystywane są RGP ortokorekcyjne)8.
- Ze względu na inne zalecenia:
- nietolerancja soczewek miękkich
- leczenie ciężkiego DES (stosowane są soczewki semiskleralne i skleralne)
- trudności w manipulacji miękką soczewką kontaktową, wąska szpara powiekowa.
Wśród przeciwwskazań do zastosowania sztywnych soczewek kontaktowych wymienia się: