BKPV i JCPV

Aktualnie przedmiotem intensywnych badań są ludzkie poliomawirusy (wchodzące w skład rodzaju Orthopolyomavirus): BKPV (BK polyomavirus) i JCPV (JC polyomavirus), powszechnie występujące w populacji ludzkiej. Wykazano ich 70-proc. homologię. Nazwa polyomavirus pochodzi z języka greckiego: poly oznacza wiele, oma – rak. Wirusy te w zakażonych komórkach kodują tzw. duży antygen T (TAg), będący onkoproteiną o wielofunkcjonalnej aktywności, prowadzący w konsekwencji do transformacji nowotworowej zakażonych komórek. Dane z ostatnich lat wskazują, że BKPV może stanowić czynnik ryzyka dla raka prostaty, odgrywając rolę w początkowym stadium karcinogenezy. Natomiast JCPV prawdopodobnie bierze udział, jak dokumentują obecne badania, w indukcji nowotworów śródczaszkowych, a szczególnie złośliwych guzów, takich jak glioblastoma. Ponadto sugeruje się również udział tego wirusa w rozwoju raka jelita grubego. W Polsce w ostatnich latach wzrasta zachorowalność i umieralność z powodu raka jelita grubego u mężczyzn i kobiet, wzrasta także ryzyko raka gruczołu krokowego u mężczyzn.[20]

Wiele zespołów badawczych analizuje i dokumentuje także udział innych wirusów, głównie adenowirusów, herpeswirusów i retrowirusów, w rozwoju chorób nowotworowych u ludzi.

Przedstawione dane, wskazując na istotną, jeszcze nie w pełni poznaną rolę wirusów w procesach karcinogennych u ludzi, jednocześnie wytyczają nowe kierunki badawcze w zakresie wczesnej diagnostyki ryzyka choroby nowotworowej, jak również profilaktyki, a także nowych strategii terapeutycznych.

Do góry