Guzy stromalne (gastrointestinal stromal tumors – GISTs) są najczęstszymi guzami mezenchymalnymi przewodu pokarmowego. Nowotwory te wywodzą się z komórek zwojów śródściennych Cajala. Patognomiczną cechą ponad 90 proc. tych nowotworów jest ekspresja antygenu CD117 odpowiadającemu błonowemu receptorowi c-kit o aktywności kinazy tyrozynowej.[1] Częstość występowania tego nowotworu mezenchymalnego waha się pomiędzy 12 a 20 przypadkami na milion. Najczęstszą lokalizacją guzów stromalnych w przewodzie pokarmowym jest żołądek.[2] Leczenie chirurgiczne jest podstawową terapią guzów pierwotnych ocenianych jako resekcyjne w badaniach przedoperacyjnych, przy braku przerzutów odległych. W wyższych stopniach zaawansowania możliwe jest włączenie terapii neoadjuwantowej – inhibitora kinazy tyrozynowej w celu redukcji wielkości guza, co może umożliwić resekcję R0 zmiany. Z uwagi na niewielkie ryzyko przerzutów do węzłów chłonnych standardem leczenia operacyjnego jest wycięcie guza w granicach zdrowych tkanek bez konieczności wykonywania rozległych zabiegów resekcyjnych połączonych z regionalną limfadenektomią.[3] Stąd coraz większe zainteresowanie zastosowaniem chirurgicznych technik mało inwazyjnych w leczeniu guzów stromalnych. W przypadku lokalizacji guza na krzywiźnie większej standardowym postępowaniem jest laparoskopowa rękawowa resekcja żołądka.[4] Wyzwaniem dla chirurga pozostają guzy okolicy połączenia przełykowo-żołądkowego. Klinowe wycięcie guza w tej lokalizacji jest często niemożliwe. Alternatywą dla techniki klasycznej są techniki hybrydowe łączące elementy resekcji laparoskopowych z endoskopią. Technika ta została przez nas zastosowana po raz pierwszy w Polsce w 2014 roku.[5] W prezentowanej pracy przedstawiamy opisy przypadków dwóch chorych z guzami stromalnymi wpustu leczonych za pomocą endoskopowej dyssekcji podśluzówkowej (ryc. 1-7). Zabieg ten naszym zdaniem stanowi cenną alternatywę dla operacji klasycznej oraz technik hybrydowych.