55-letnia otyła kobieta, nałogowa palaczka papierosów (od 40 lat 1-2 paczki dziennie) zgłosiła się do lekarza rodzinnego z powodu nawracającej gorączki do 40°C, utraty masy ciała o mniej więcej 10%, nocnych potów oraz uczucia zmęczenia. Po wykonaniu podstawowych badań (morfologia krwi z rozmazem, rentgenogram [RTG] klatki piersiowej), które poza leukocytozą z przewagą granulocytów obojętnochłonnych, wysokim odczynem Biernackiego (OB) i wysokim stężeniem białka C-reaktywnego (CRP – C-reactive protein) nie wykazały istotnych odchyleń od normy, została skierowana na oddział internistyczny szpitala powiatowego, gdzie powtórzono badania, uzyskując podobne wyniki badań laboratoryjnych; utrzymywały się wysokie OB i CRP. W RTG płuc stwierdzono obustronne, nieliczne, rozsiane zagęszczenia śródmiąższowe. Pobrano plwocinę na posiew, nie wyhodowano żadnych drobnoustrojów. Rozpoczęto empiryczną antybiotykoterapię, po której uzyskano stopniowy spadek wykładników stanu zapalnego oraz normalizację stanu ogólnego. Pacjentka w dobrym stanie została wypisana do domu. Niestety, po tygodniu ponownie zgłosiła się do lekarza rodzinnego z nawrotem gorączki i gorszym samopoczuciem.

Kolejny raz trafiła na oddział internistyczny szpitala powiatowego. Powtórzono diagnostykę. Wyniki badań były podobne do wcześniejszych, jednak w badaniach obrazowych uwidoczniono powiększone węzły śródpiersia oraz wysunięto podejrzenie przepukliny rozworu przełykowego. Stosując empirycznie inne antybiotyki, ponownie uzyskano obniżenie wykładników stanu zapalnego i normalizację stanu ogólnego. Pacjentkę wypisano do domu.

Kolejny nawrót gorączki nastąpił po mniej więcej dwóch tygodniach. Dodatkowo pacjentka zaczęła skarżyć się na silny ból głowy w okolicy lewego ucha. Otrzymała skierowanie do kliniki internistycznej szpitala wojewódzkiego. W trakcie konsultacji laryngologicznej stwierdzono martwicze zapalenie ucha środkowego z perforacją błony bębenkowej i wyciekiem treści ropnej z przewodu słuchowego.

W badaniach laboratoryjnych: CRP o wartościach ok. 200 mg/l, prokalcytonina była ujemna. Wobec utrzymującego się, przewlekłego stanu zapalnego w diagnostyce wysunięto podejrzenie nowotworu ucha środkowego o niepewnym lub nieznanym charakterze. W badaniach obrazowych potwierdzono powiększenie węzłów chłonnych śródpiersiowych. Wykonano również biopsję szpiku, jej wyniku nie otrzymano jednak przed zakończeniem (po 10 dniach) hospitalizacji.