Standardy postępowania

Opieka nad pacjentkami po rekonstrukcji gruczołu piersiowego

prof. dr hab. n. med. Agnieszka Kołacińska1
lek. Thomas Voytkuv2

1Breast Cancer Unit, Oddział Chirurgii Onkologicznej, Klinika Chirurgii Nowotworów Głowy i Szyi, Centrum Onkologii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi

2Koło Chirurgii Plastycznej, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Adres do korespondencji:

prof. dr hab. n. med. Agnieszka Kołacińska

Breast Cancer Unit

Oddział Chirurgii Onkologicznej

Klinika Chirurgii Nowotworów Głowy i Szyi

Centrum Onkologii

Uniwersytet Medyczny w Łodzi

ul. Paderewskiego 4

93-509 Łódź

e-mail: agnieszka.kolacinska@umed.lodz.pl

  • Współpraca chirurga i lekarza rodzinnego w zakresie opieki nad pacjentkami po rekonstrukcji wyniosłości piersiowej
  • Najczęstsze powikłania po zabiegu rekonstrukcji
  • Podstawowe zasady profilaktyki i leczenia powikłań

Rekonstrukcja wyniosłości piersiowej stanowi integralną część leczenia chorych na raka piersi1. Istnieją różne jej rodzaje, które zostały krótko opisane poniżej.

Ze względu na czas wykonania zabiegu operacyjnego rekonstrukcje dzieli się na:

  • jednoczasowe (immediate; wydają się optymalne z punktu widzenia komfortu psychicznego pacjentek, ale są przeciwwskazane m.in. w przypadku występowania zapalnego raka piersi lub wtedy, gdy wykonanie rekonstrukcji wpłynęłoby na opóźnienie leczenia onkologicznego2)
    • jednoetapowe, np. jednoczasowe wszczepienie implantu (DTI – direct-to-implant) podczas mastektomii z zaoszczędzeniem kompleksu brodawka–otoczka (NSM – nipple-sparing mastectomy)
    • dwuetapowe/wieloetapowe, np. pierwotne wszczepienie ekspandera piersiowego, a następnie, po serii dopełnień roztworem soli fizjologicznej, wymiana na implant permanentny, ewentualnie rekonstrukcja kompleksu brodawka–otoczka, jeśli została wykonana mastektomia jedynie z zaoszczędzeniem skóry (SSM – skin-sparing mastectomy)3
  • odroczone (delayed) – po wykonaniu mastektomii, w późniejszym terminie założenie ekspandera lub użycie tkanek własnych4
  • jednoczasowo-odroczone (immediate-delayed) – jednoczasowe wszczepienie ekspandera, a następnie rekonstrukcja z tkanek własnych, szczególnie u pacjentek, u których przewiduje się radioterapię pooperacyjną5.

Ze względu na zastosowaną technikę wyróżnia się rekonstrukcje wyniosłości piersiowej:

  • allogeniczne – z użyciem biomateriałów syntetycznych: ekspanderów, implantów piersi, siatek syntetycznych oraz bezkomórkowych macierzy skórnych (ADM – acellular dermal matrix), z odpowiednio opracowanych tkanek zwierzęcych6
  • autologiczne – z użyciem tkanek własnych pacjentki: wolny płat z podbrzusza oparty na perforatorach tętnicy nabrzusznej dolnej, zespalany mikrochirurgicznie z naczyniami piersiowymi wewnętrznymi (DIEP – deep inferior epigastric perforator); płat z użyciem mięśnia najszerszego grzbietu (LD – latissimus dorsi), najczęściej dodatkowo z ekspanderem lub implantem; inne płaty perforatorowe z podbrzusza, pośladka; inne płaty uszypułowane (obecnie takie zabiegi są rzadziej wykonywane), np. płat skórno-mięśniowy z mięśnia prostego brzucha (TRAM – transverse rectus abdominis), przeszczepienie tłuszczu własnego (fat transfer/lipomodelling) wspomagające inne techniki rekonstrukcji7,8.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Podsumowanie

Dobra współpraca wielodyscyplinarnego zespołu centrów chorób piersi oraz lekarzy POZ przekłada się na wysoki odsetek wyleczeń i dobrą jakość życia pacjentek [...]

Do góry