Wytyczne
Postępowanie w kacheksji nowotworowej – omówienie wytycznych American Society of Clinical Oncology
prof. dr hab. n. med. Stanisław Kłęk
- Zasady postępowania w kacheksji nowotworowej na podstawie bardzo rzetelnego dokumentu przedstawiającego obecny stan wiedzy
- Dokument, który powinien być dostępny dla wszystkich osób zajmujących się pacjentami z zaawansowaną chorobą nowotworową
W maju 2020 r. w czasopiśmie Journal of Clinical Oncology ukazał się artykuł przedstawiający zasady postępowania w kacheksji nowotworowej będące zarazem oficjalnym stanowiskiem American Society of Clinical Oncology (ASCO)1. Autorami dokumentu byli: Eric J. Roeland, Kari Bohlke, Vickie E. Baracos, Eduardo Bruera, Egidio del Fabbro, Suzanne Dixon, Marie Fallon, Jørn Herrstedt, Harold Lau, Mary Platek, Hope S. Rugo, Hester H. Schnipper, Thomas J. Smith, Winston Tan, Charles L. Loprinzi.
Niniejszy artykuł stanowi omówienie wytycznych ASCO mające na celu przybliżenie ich polskiemu czytelnikowi.
Cel i metodyka publikacji
Celem pracy było przygotowanie wytycznych opartych na dowodach naukowych dotyczących postępowania w kacheksji u dorosłych pacjentów z zaawansowaną chorobą nowotworową. Kolejnym celem publikacji było rozpowszechnienie wiedzy wśród osób zajmujących się leczeniem chorób nowotworowych, a także wszystkich innych profesjonalistów.
Dokonano przeglądu piśmiennictwa obejmującego randomizowane badania kliniczne (RCT) i systematyczne przeglądy piśmiennictwa od 1966 do grudnia 2019 r. Zgromadzono 20 przeglądów i dodatkowo 13 RCT. Analizę przeprowadził panel ekspertów.
Wytyczne poddane były szerokiej dyskusji w internecie w dniach 2-16 grudnia 2019 r. Każde z zaleceń można było określić za pomocą stwierdzeń „zgadzam się z tym, co zostało napisane”, „zgadzam się, ale proponuję zmiany” lub „nie zgadzam się, proszę zobaczyć komentarz”. Pięciu na sześciu respondentów wykorzystało dwie pierwsze opcje, tylko jeden z sześciu nie wyraził zgody. Panel ekspertów przeanalizował komentarze i podjął decyzje o ich uwzględnieniu lub odrzuceniu. W późniejszym czasie praca została oceniona przez dwóch niezależnych recenzentów.