Immunologia w przypadkach

Infekcje u dziecka – norma czy powód do niepokoju?

dr hab. n. med. Sylwia Kołtan
dr n. med. Elżbieta Grześk
dr n. med. Anna Dąbrowska

Klinika Pediatrii, Hematologii i Onkologii Collegium Medicum w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Adres do korespondencji: dr hab. n. med. Sylwia Kołtan, Klinika Pediatrii, Hematologii i Onkologii Collegium Medicum w Bydgoszczy, ul. Marii Curie-Skłodowskiej 9, 85-094 Bydgoszcz; e-mail: s.koltan@cm.umk.pl

Infekcje są częstym problemem wśród dzieci. Artykuł ma pomóc lekarzom podjąć decyzję, kiedy warto u dziecka nękanego infekcjami poszerzyć diagnostykę w kierunku czynników i chorób do nich predysponujących.

Wprowadzenie

Dzieci są bardziej podatne na infekcje niż dorośli. Jest to dogmat, z którym żaden pediatra nie będzie dyskutował. Zwiększona wrażliwość na zakażenia, zwłaszcza u dzieci poniżej 5 roku życia, wynika z wielu czynników. Do najważniejszych należą:

  • niedojrzałość anatomiczna i czynnościowa poszczególnych narządów
  • niedojrzałość immunologiczna
  • konieczność rozpoznania patogenów i wytworzenia pamięci immunologicznej, która przy kolejnym kontakcie zapewni lepszą ochronę (szczepienia ochronne, infekcje)
  • narażenie na dużą ekspozycję na drobnoustroje w żłobkach i przedszkolach
  • większa wrażliwość na czynniki środowiskowe, np. dym tytoniowy.

Kiedy jednak należy infekcje traktować jako przejaw innych problemów zdrowotnych? I jak zaplanować diagnostykę, gdy zakażenia u dziecka są zbyt częste, zbyt poważne lub nietypowe, zarówno w aspekcie przebiegu, jak i czynnika etiologicznego? Odpowiedź na te pytania nie jest wcale tak oczywista.

Niniejsze opracowanie nie ma być „przepisem” dla lekarzy, a jedynie wskazówką, kiedy infekcje u dziecka należy traktować jako wskazanie do poszukiwania czynników i chorób do nich predysponujących.

Typowe zakażenia wieku dziecięcego

Aby mówić o zakażeniach jako „objawie” innych chorób, należy zdefiniować, jaką częstość i jaki przebieg infekcji powinno się traktować jako normę.

Zazwyczaj infekcje ostre, epizodyczne, typowe pod względem lokalizacji i czynnika wywołującego traktuje się jako dopuszczalne w każdej grupie wiekowej. Za problematyczne uznaje się infekcje nawrotowe, przewlekające się i przewlekłe, o ciężkim lub nietypowym przebiegu, powikłane lub wywołane przez nietypowe patogeny.

Już w latach 90. ubiegłego stulecia oszacowano, że występowanie 4-8 epizodów łagodnie przebiegających, często samoograniczających się ostrych infekcji górnych dróg oddechowych (GDO) u dzieci jest zjawiskiem normalnym.1 Pod pojęciem „infekcja górnych dróg oddechowych” rozumiemy w tym przypadku zapalenie błony śluzowej nosa, gardła i migdałków. Należy podkreślić, że większa częstość zakażeń u dzieci uczęszczających do żłobka lub przedszkola wcale nie musi świadczyć o obecności schorzeń predysponujących do infekcji. Często wystarczy zrealizować szczepienia zalecane, a problem zostanie istotnie ograniczony lub całkowicie rozwiązany!

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Czynniki środowiskowe i choroby predysponujące do zakażeń u dzieci

Ważnym elementem prawidłowej opieki nad dzieckiem jest zdefiniowanie czynników środowiskowych i chorób powodujących, że infekcje bywają częstsze, nietypowe pod względem przebiegu [...]

Kiedy częstość infekcji jest wskazaniem do poszerzonej diagnostyki u dziecka?

Powyżej przedstawiono informacje o tym, ile epizodów infekcyjnych u dziecka można traktować jako normę. Wydawałoby się zatem, że łatwo określić, jaka [...]

Czy przebieg zakażeń może wskazywać na dodatkowe problemy zdrowotne?

Jak wspomniano, ostre, epizodyczne, typowe infekcje zazwyczaj nie wskazują na dodatkową patologię u dziecka. Jeśli jednak zakażenia mają ciężki, zagrażający życiu [...]

Czy etiologia zakażeń może sugerować, że dziecko cierpi z powodu choroby predysponującej do takich zakażeń?

Odpowiedź na to pytanie jest bardzo jednoznaczna: tak. Naszym zdaniem zdrowe immunologicznie dziecko nie przechodzi zakażeń oportunistycznych ani nawrotowych infekcji wywołanych [...]

Do góry