Chłopiec w wieku 10 lat został przyjęty do szpitala z powodu trwającej od doby dysfagii, która pojawiła się po zakrztuszeniu się sałatką jarzynową. Pacjent zgłaszał stały ból na wysokości krtani, występowały u niego odruchy wymiotne i nadmierne ślinienie się, nie był w stanie jeść ani pić. Podczas zbierania wywiadu uwagę lekarza zwróciły występujące od 6 lat trudności w połykaniu oraz częste epizody utykania kęsa pokarmowego. Pierwsze zdarzenie miało miejsce, gdy chłopiec miał 4 lata, i wiązało się z niemożnością połknięcia tabletki. Zazwyczaj objawy ustępowały samoistnie po odkrztuszeniu, ale powodowały silny stres. Z tego powodu dziecko nabrało nawyku bardzo powolnego jedzenia z dokładnym przeżuwaniem pokarmów, było również konsultowane psychiatrycznie i pozostawało pod opieką psychologa.

W badaniu przedmiotowym nie stwierdzono istotnych nieprawidłowości. Przy przyjęciu wykonano fiberolaryngoskopię, w której nie uwidoczniono odchyleń od normy ani ciała obcego w gardle lub drogach oddechowych. Na kontrolnym zdjęciu klatki piersiowej zauważono bańkę powietrza w okolicy górnego zwieracza przełyku (ryc. 1), która mogła sugerować obecność uchyłku przełyku. Wykonano pilną ezofagoskopię, w czasie której zlokalizowano i usunięto z przełyku ciało obce – ziarno kukurydzy. Ze względu na utrzymywanie się dysfagii wykonano pasaż górnego odcinka przewodu pokarmowego, przy czym uwagę zwracały: brak perystaltyki, sztywność ścian i bardzo wąska średnica przełyku (ryc. 2). Wykonano manometrię przełykową, w której uwidoczniono niespecyficzne zaburzenia relaksacji przełyku. W powtórnej gastroskopii wykryto zwężenie przełyku i makroskopowe cechy jego zapalenia (ryc. 3). W opisie badania histopatologicznego uwagę zwrócił znaczny naciek eozynofilowy (15-80 komórek kwasochłonnych w polu widzenia). W badaniach laboratoryjnych stwierdzono eozynofilię i podwyższone stężenie całkowitego IgE przy ujemnych wynikach testów skórnych i serologicznych w kierunku alergii wziewnych oraz pokarmowych.

Rozpoznano eozynofilowe zapalenie przełyku (EoE – eosinophilic esophagitis). Włączono leczenie inhibitorem pompy protonowej oraz podawanym miejscowo flutykazonem. Po 2 miesiącach terapii pacjent nie zgłaszał problemów z przyjmowaniem pokarmów ani ...