Hiperplazja komórek neuroendokrynnych wieku niemowlęcego (NEHI – neuroendocrine cell hyperplasia of infancy) jest rzadkim schorzeniem należącym do śródmiąższowych chorób płuc o nieznanej etiologii. Istotą tej choroby jest obecność w oskrzelikach końcowych zwiększonej liczby komórek neuroendokrynnych wydzielających neuroprzekaźniki. NEHI dotyka dzieci do 2 roku życia, a jej objawy mogą pojawić się już w pierwszych tygodniach po urodzeniu. Do obrazu klinicznego choroby należą: duszność, tachypnoe, zmiany osłuchowe o typie trzeszczeń oraz charakterystyczne zmiany radiologiczne w tomografii komputerowej wysokiej rozdzielczości (HRCT – high-resolution computed tomography).

Opis przypadku

Do Kliniki Pneumonologii został przyjęty 13-miesięczny chłopiec z powodu nawracających infekcji dolnych dróg oddechowych i podejrzenia astmy oskrzelowej.

Z wywiadu wiadomo, że dziecko urodziło się w 41 tygodniu ciąży (była to pierwsza ciąża jego matki), przez cięcie cesarskie, z masą ciała 4760 g, zostało ono ocenione na 10 pkt w skali Apgar. Okres okołoporodowy był powikłany infekcją wrodzoną. Wyniki pobranych zgodnie z obowiązującymi standardami badań przesiewowych były ujemne. W wieku 9 miesięcy chłopczyk był hospitalizowany z powodu nieżytu żołądkowo-jelitowego, w czasie pobytu w szpitalu nad płucami stwierdzono trzeszczenia, wobec czego rozpoznano również zapalenie płuc. Od tego czasu u dziecka występowały nawrotowe infekcje górnych i dolnych dróg oddechowych, kilkukrotnie przebiegały z objawami obturacji oskrzeli. Podczas jednego z epizodów choroby stwierdzono w osłuchiwaniu szmer skurczowy nad sercem, matka sygnalizowała również pogorszenie tolerancji wysiłku fizycznego. Dziecko było konsultowane kardiologicznie; w echokardiografii nie stwierdzono wady serca, podczas badania przedmiotowego nad polami płucnymi wysłuchano świsty. Poza tym chłopczyk rozwijał się prawidłowo, był szczepiony zgodnie z obowiązującym Programem Szczepień Ochronnych. Wywiad środowiskowy był obciążony narażeniem na dym tytoniowy.

Przy przyjęciu chłopiec był w stanie ogólnym dobrym, masa ciała 11 kg (75-85 percentyl), długość ciała 81 cm (95-97 percentyl), wskaźnik masy ciała (BMI – body mass index) 16,77 kg/m2 (50-75 percentyl). Nie gorączkował, kaszlał mokro, miał katar. ...