Wytyczne

Komentarz do protokołu Academy of Breastfeeding Medicine dotyczącego postępowania w przypadku hipoglikemii u noworodków

lek. Aleksandra Glina-Siechowicz

dr hab. n. med. Renata Bokiniec

Klinika Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodka, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Adres do korespondencji:

dr hab. n. med. Renata Bokiniec

Klinika Neonatologii i Intensywnej Terapii Noworodka,

Warszawski Uniwersytet Medyczny

ul. Karowa 2, 00-315 Warszawa

e-mail: r.bokiniec@wp.pl

  • Najważniejsze kwestie związane z homeostazą glukozy w okresie okołoporodowym
  • Między fizjologiczną hipoglikemią a stanami patologicznymi
  • Zasady postępowania w hipoglikemii u noworodków według protokołu Academy of Breastfeeding Medicine i standardów opieki okołoporodowej Polskiego Towarzystwa Neonatologicznego


Hipoglikemia u noworodków stanowi powszechny problem na oddziałach neonatologicznych, dlatego też usystematyzowanie wiedzy na temat przyczyn jej występowania, czynników ryzyka, konsekwencji ciężkiej hipoglikemii, a także ujednolicenie sposobów postępowania z uwzględnieniem diagnostyki różnicowej prezentowanych przez dziecko objawów stanowią niezwykle ważne narzędzia w pracy neonatologów i pediatrów. Istotna jest znajomość homeostazy glukozy w okresie okołoporodowym, a tym samym przyczyn przejściowej hipoglikemii u noworodków, która – jak wiemy – jest zjawiskiem fizjologicznym.

Niniejszy artykuł stanowi komentarz do opracowanego przez Nancy Wight i Academy of Breastfeeding Medicine (ABM) protokołu dotyczącego postępowania w przypadku hipoglikemii u noworodków1.

Stężenie glukozy w okresie okołoporodowym

Wraz z utratą ciągłej przezłożyskowej podaży glukozy jej stężenie w osoczu zdrowego donoszonego noworodka spada w ciągu pierwszych 2 godz. po urodzeniu, osiągając wartość z medianą 55 mg/dl, przy czym 95% uzyskanych pomiarów wynosi powyżej 25 mg/dl. Następnie stężenie glukozy wzrasta w ciągu pierwszych 18 godz. i stabilizuje się na poziomie 45-80 mg/dl przez pierwsze 48 godz. życia. Średnie wartości stężenia glukozy wzrastają potem wolniej, aby mniej więcej w 4 i 5 dobie życia osiągnąć wartości zbliżone do obserwowanych u starszych dzieci i dorosłych2-7.

Zaraz po urodzeniu w odpowiedzi na spadek stężenia insuliny w osoczu i wzrost stężenia hormonów o działaniu do niej antagonistycznym dochodzi do rozkładu glikogenu wątrobowego (w procesie glikogenolizy) w celu wytworzenia glukozy, co w rezultacie prowadzi do wyczerpania zapasów glikogenu w ciągu pierwszych 8-12 godz. życia. Wówczas rozpoczyna się produkcja glukozy na drodze glukoneogenezy, polegającej na syntezie glukozy z mleczanów, glicerolu i aminokwasów.

Z tego też powodu tak ważne jest wczesne (tj. w ciągu pierwszej godziny życia) rozpoczęcie karmienia, które dostarczy odpowiednią ilość węglowodanów, co sprawia, że utrzymanie stężenia glukozy w osoczu nie zależy już wyłącznie od glukoneogenezy.

Należy zauważyć, że jeśli pierwsze karmienie jest opóźnione o 3-6 godz. po urodzeniu (co zdarza się u mniej więcej 10% noworodków urodzonych o czasie), to pojawia się trudność z utrzymaniem glikemii powyżej 30 mg/dl, co potwierdzają zarówno donies...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Stężenie glukozy w okresie okołoporodowym

Wraz z utratą ciągłej przezłożyskowej podaży glukozy jej stężenie w osoczu zdrowego donoszonego noworodka spada w ciągu pierwszych 2 godz. po [...]

Klinicznie istotna hipoglikemia

Kolejną istotną kwestią jest próba zdefiniowania klinicznie istotnej hipoglikemii, a więc określenia stężenia glukozy we krwi, przy jakim należy rozpocząć interwencję, [...]

Opieka nad noworodkiem z hipoglikemią

W naszym ośrodku, podobnie jak w innych ośrodkach w Polsce, postępowanie opieramy przede wszystkim na regularnie aktualizowanych, zgodnych z najnowszą wiedzą [...]

Podsumowanie

Protokół Academy of Breastfeeding Medicine stanowi bardzo dobrą podstawę jako narzędzie pomocnicze w pracy neonatologów i pediatrów. Zawarto w nim najważniejsze [...]

Do góry