Wakcynologia
Szczepienia wysoko skojarzone a szczepienia pojedyncze – przegląd aktualnych badań
dr n. med. Aleksandra Berkan-Kawińska
- Korzyści i ograniczenia związane ze szczepieniami skojarzonymi w porównaniu z immunizacją szczepionkami pojedynczymi
- Niepożądane odczyny poszczepienne u dzieci zaszczepionych preparatami skojarzonymi
- Bezpieczeństwo, skuteczność i immunogenność wysoko skojarzonych szczepionek bazujących na szczepieniach przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi, a także szczepionek przeciwko odrze, śwince i różyczce oraz ospie wietrznej
Choroby zakaźne towarzyszą człowiekowi od początku jego istnienia. Przez stulecia całe populacje regularnie padały ofiarą groźnych epidemii, np. dżumy, ospy, kiły czy cholery. Sukcesy nauki związane z rozwojem dziedziny mikrobiologii i biologii molekularnej, odkryciem antybiotyków i ich szerokim zastosowaniem, począwszy od końca lat 40. XX wieku, czy wreszcie z wprowadzeniem zasad profilaktyki zakażeń były tak spektakularne, że w latach 70. XX wieku zaczęły się pojawiać głosy, że choroby zakaźne wkrótce staną się marginalnym problemem zdrowotnym. Kolejne dekady przyniosły jednak ze sobą nowe, niezwykle trudne i poważne wyzwania w postaci np.: zapalenia wątroby wywołanego przez wirus zapalenia wątroby typu C (HCV – hepatitis C virus), zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS – acquired immunodeficiency syndrome) wywołanego zakażeniem ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV – human immunodeficiency virus) czy wreszcie w ostatnich latach ciężkich infekcji dróg oddechowych wywołanych przez takie wirusy, jak: koronawirus bliskowschodniego zespołu niewydolności oddechowej (MERS-CoV – Middle East respiratory syndrome coronavirus), koronawirus ostrej niewydolności oddechowej (SARS-CoV – severe acute respiratory syndrome coronavirus) i koronawirus ostrej niewydolności oddechowej typu 2 (SARS-CoV-2 – severe acute respiratory syndrome coronavirus 2). Migracja ludności i zmiany klimatyczne przyczyniające się do rozprzestrzeniania się poza wcześniej ograniczony rejon ciężkich chorób tropikalnych (np. wirusa gorączki krwotocznej ebola), niewielkie postępy w dziedzinie poszukiwania nowych antybiotyków skutecznych przeciwko bakteriom wielolekoopornym czy zwiększająca się populacja pacjentów w stanie immunosupresji sprawiają, że choroby wywołane przez mikroorganizmy nie tylko nie zniknęły, lecz co więcej, nadal pozostają jednym z najważniejszych problemów zdrowia publicznego.
Szansą na opanowanie choroby zakaźnej, co widać chociażby na przykładzie ostatniej epidemii COVID-19 (coronavirus disease 2019), pozostają szczepienia ochronne. To jedno z największych osiągnięć nauki, dzięki któremu rokrocznie udaje się uniknąć 2...
