Omówmy to na przypadkach

Inwazyjna choroba meningokokowa – objawy, leczenie, profilaktyka. Przypadek 7-miesięcznego dziecka

lek. Ewa Barczyk-Antecka

lek. Angelika Krężel

lek. Marta Niewiem

lek. Jacek Micuła

Oddział Pediatryczny, Szpital Rejonowy im. dr. Józefa Rostka w Raciborzu

Adres do korespondencji:

lek. Ewa Barczyk-Antecka

Oddział Pediatryczny,

Szpital Rejonowy im. dr. Józefa Rostka w Raciborzu

ul. Gamowska 3, 47-400 Racibórz

e-mail: ewa.d.barczyk@gmail.com

  • Opis przebiegu i leczenia inwazyjnej choroby meningokokowej u 7-miesięcznego chłopca
  • Epidemiologia, objawy i postaci zakażenia Neisseria meningitidis
  • Schematy leczenia i profilaktyka inwazyjnej choroby meningokokowej


Neisseria meningitidis
(dwoinka zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych) to bakteria odpowiedzialna za wywoływanie inwazyjnej choroby meningokokowej (IChM), która obejmuje sepsę oraz zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (ZOMR). Jedynym źródłem zakażenia jest człowiek, w tym bezobjawowy nosiciel. Zakażenie jest szczególnie groźne dla najmłodszych pacjentów (<1 roku życia), w tej grupie wiekowej notuje się też największą śmiertelność1. Niezwykle istotne pozostaje jak najwcześniejsze ustalenie rozpoznania i rozpoczęcie antybiotykoterapii.

Opis przypadku

Siedmiomiesięczny chłopiec z pierwszej ciąży powikłanej cukrzycą ciążową, urodzony w 38 tygodniu ciąży, z masą ciała 3660 g, oceniony na 9 punktów w skali Apgar, został skierowany na oddział pediatryczny z powodu utrzymującej się od kilku godzin gorączki do 40°C z mierną reakcją na podawane leki przeciwgorączkowe oraz wysypki wybroczynowej na kończynach dolnych. Dodatkowo od kilku dni występował u niego katar. Dziecko było szczepione zgodnie z programem szczepień ochronnych (tylko szczepienia obowiązkowe).

 W chwili przyjęcia na oddział pediatryczny chłopiec był w stanie ogólnym dość dobrym, wydolny krążeniowo i oddechowo, parametry życiowe pozostawały w normie. W badaniu przedmiotowym stwierdzono śluzówki o zmniejszonej wilgotności, na skórze tułowia oraz kończyn dolnych nieblednące pod wpływem ucisku, brunatnoczerwone wybroczyny wielkości od kilku do kilkunastu milimetrów (ryc. 1, 2). W badaniu neurologicznym nie wykryto istotnych odchyleń od normy.

Bezpośrednio po przyjęciu na oddział pacjent został podłączony do monitora, pobrano wymaz antygenowy w kierunku zakażenia SARS-CoV-2 (wynik ujemny) oraz krew i mocz w celu wykonania badań bakteriologicznych. Podejrzewając ogólnoustrojową infekcję, podano dożylnie ceftriakson, wankomycynę oraz rozpoczęto nawadnianie dożylne. W wynikach badań laboratoryjnych odnotowano istotnie podwyższone wskaźniki zapalne, wydłużony czas krzepnięcia oraz zwiększone stężenie fibrynogenu i dimerów D (tab. 1).

Ze względu na obserwowane zaburzenia krzepnięcia krwi odstąpiono od wykonania punkcji lędźwiowej.

W pierwszej dobie hospitalizacji stan dziecka uległ pogorszeniu. Niemowlę było apatyczne i podsypiające, parametry życiowe nadal pozostawały w normie, obserwowano natomiast nasilenie wysypki krwotocznej. W kontrolnych badaniach laboratoryjnych wyk...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Omówienie

Neisseria meningitidis (meningokok) to otoczkowa Gram(–) bakteria będąca przyczyną IChM, która przebiega pod postacią sepsy albo ZOMR. W zależności od budowy [...]

Podsumowanie

Meningokoki stanowią istotny czynnik etiologiczny pozaszpitalnych zakażeń inwazyjnych. Pomimo rozwoju diagnostyki i postępów w leczeniu zakażenia Neisseria meningitidis są szczególnie groźne [...]

Do góry