prof. dr hab. n. med. Jarosław Peregud-Pogorzelski

Szanowni Państwo!

Przekazujemy Państwu kolejny numer „Pediatrii po Dyplomie”. Zamieszczono w nim wiele interesujących artykułów dotyczących istotnych problemów zdrowotnych wieku rozwojowego. Moim zdaniem zawarte w nich informacje ułatwią Państwu podejmowanie czasem niełatwych decyzji terapeutycznych.

Powiększone węzły chłonne to w pediatrii częsty problem, z jakim zgłaszają się rodzice z dziećmi do lekarza pierwszego kontaktu. Dotyczy on głównie węzłów obwodowych widocznych dla otoczenia. Należy jednak pamiętać o węzłach, które nie są widoczne, a nawet są trudne do oceny w trakcie badania przedmiotowego – na ich powiększenie mogą wskazywać jedynie objawy pośrednie. Odnosi się to przede wszystkim do węzłów okolicy śródpiersia i jamy brzusznej. Nie zawsze powiększony węzeł związany jest z chorobami nowotworowymi, czyli naciekaniem przez obce komórki. Bardzo często powiększone węzły chłonne towarzyszą chorobom infekcyjnym, ponieważ są centrami odporności immunologicznej. To w nich odbywają się: produkcja przeciwciał, odpowiedź w postaci aktywacji limfocytów T i wytwarzanie cytokin. W artykule „Powiększone węzły chłonne jamy brzusznej – i co dalej?” omówiono budowę układu chłonnego jamy brzusznej i podano przyczyny limfadenopatii brzusznej oraz przedstawiono schemat postępowania u pacjentów ze stwierdzoną limfadenopatią brzuszną.

Żółtaczka jest stanem, w którym stwierdza się żółte zabarwienie powłok skórnych, błon śluzowych i białkówek oczu wskutek nagromadzenia się bilirubiny w skórze, we krwi, w mięśniach i narządach wewnętrznych. Zwiększone stężenie bilirubiny może być skutkiem nadmiernego rozpadu hemoglobiny lub zaburzeń w wydalaniu bilirubiny normalnie wytworzonej w organizmie. Należy pamiętać, że każda żółtaczka utrzymująca się po 2 tygodniu życia u noworodków karmionych sztucznie oraz nieco później u karmionych naturalnie (3-4 tydzień życia) wymaga diagnostyki, przede wszystkim wykluczenia cholestazy. W artykule „Gdy do gabinetu trafia noworodek z przedłużającą się żółtaczką” przedstawiono najważniejsze przyczyny żółtaczki w okresie noworodkowym. Szczególną uwagę zwrócono na czynniki ryzyka hiperbilirubinemii oraz czynniki ryzyka neurotoksyczności bilirubiny, jak również na kryteria kierowania noworodka na ponowną hospitalizację.

Choroby alergiczne to najczęstsze przewlekłe choroby u dzieci i jeden z głównych powodów konsultacji pediatrycznych. Choć u małych dzieci (do 3-4 roku życia) głównymi alergenami są alergeny pokarmowe, to nie wolno bagatelizować znaczenia aeroalergenów. W artykule „Niemowlęta i małe dzieci z alergią wziewną – od rozpoznania do postępowania” wyjaśniono, czym jest alergia wziewna i jak może się manifestować u dzieci. Ponadto przedstawiono algorytmy oraz rekomendacje postępowania w przypadku uczulenia na aeroalergeny i związanych z tym manifestacji chorób alergicznych u niemowląt i małych dzieci.

Polecam również zapoznanie się z pozostałymi, bardzo interesującymi artykułami zawartymi w prezentowanym wydaniu „Pediatrii po Dyplomie”.

Serdecznie zapraszam Państwa do lektury.