Nawrotowe infekcje dróg oddechowych u dzieci
Jak możemy przerwać to błędne koło?

dr n. med. Ewa Willak-Janc

I Katedra i Klinika Pediatrii, Alergologii i Kardiologii, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

Kierownik katedry: prof. dr hab. n. med. Barbara Sozańska

Adres do korespondencji:

dr n. med. Ewa Willak-Janc

I Katedra i Klinika Pediatrii, Alergologii i Kardiologii,

Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

ul. Tytusa Chałubińskiego 2A, 50-368 Wrocław

e-mail: ewa.willak-janc@umw.edu.pl

  • Przyczyny nawracających zakażeń układu oddechowego
  • Skuteczność dostępnych preparatów stosowanych w profilaktyce nawracających infekcji górnych dróg oddechowych w świetle wyników badań klinicznych
  • W poszukiwaniu nowych rozwiązań – suplementacja, dieta i medycyna alternatywna

W populacji zdrowych niemowląt i małych dzieci infekcje górnych dróg oddechowych (GDO) są bardzo powszechne. Stanowią istotny problem kliniczny z powodu częstości występowania, nawrotowego charakteru, ograniczonych możliwości leczenia, a także ryzyka powikłań. W terapii stosuje się przede wszystkim leczenie objawowe, ale istnieje wiele leków popularnych zarówno wśród lekarzy, jak i wśród pacjentów, które stosowane są w założeniu jako profilaktyka nawracających infekcji. W niniejszej pracy omówiono na podstawie dowodów z badań klinicznych najczęściej wybierane preparaty.

Definicja i epidemiologia

Według powszechnej opinii choroby układu oddechowego i choroby alergiczne należą do najczęściej stwierdzanych schorzeń u dzieci, natomiast dane epidemiologiczne na ten temat są niekompletne. W wielu krajach podejmowano próby analizowania występowania chorób układu oddechowego w populacji pediatrycznej. Badania te są jednak wybiórcze, dotyczą określonej grupy dzieci, np. w wieku szkolnym, zamieszkałych w wybranych regionach danego kraju (częściej badania takie prowadzi się na terenach o wysokim stopniu zanieczyszczenia środowiska) bądź z grup ryzyka i z różnymi chorobami powodującymi częstsze wizyty u lekarza pierwszego kontaktu1.

Charles i wsp.2 analizowali porównawczo problemy zdrowotne obserwowane w populacji australijskich dzieci poniżej 15 roku życia w latach 1971, 1990-1991 i 2000-2001. Trzydziestoletni odstęp czasu i olbrzymia próba kilkunastu tysięcy dzieci stanowiły wyjątkową okazję do prześledzenia zarówno zachorowalności na poszczególne jednostki chorobowe, jak i stosowanego leczenia. Największy odsetek niezmiennie stanowią infekcje GDO, które utrzymują się na stałym poziomie 13,7%, 14,6% i 14,8% w poszczególnych latach.

Definicja nawracających infekcji GDO, mimo powszechności ich występowania, pozostaje umowna. Przyjmuje się, że jeśli u dziecka w ciągu roku wystąpi więcej niż 6 incydentów, to można je uznać za nawracające.

Na czele listy przyczyn infekcji GDO stoi rynowirus odpowiedzialny za 24-52% przypadków1,3, kolejne miejsca zajmują: wirusy grypy i paragrypy, koronawirusy, adenowirusy, znacznie rzadsze są zakażenia wywołane przez enterowirusy czy bokawirusy. Zgo...

Do góry