ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Omówmy to na przypadkach
Wrodzone zarośnięcie dwunastnicy spowodowane obecnością pasm Ladda, powikłane zrostami jelitowymi oraz martwiczym zapaleniem jelit
lek. Maria Błaszczyk
lek. Katarzyna Kozłowska
lek. Patrycja Sosnowska
dr hab. n. med. Michał Błaszczyński
dr hab. n. med. Przemysław Mańkowski
Opis przypadku
Do Katedry i Kliniki Chirurgii, Traumatologii i Urologii Dziecięcej z powodu wrodzonego zarośnięcia dwunastnicy trafił noworodek z ciąży III, porodu III, urodzony w 38 tygodniu ciąży w stanie ogólnym dobrym, który otrzymał 9 punktów w skali Apgar. Chłopiec miał cechy fenotypowe charakterystyczne dla zespołu Downa. Dziecko w 1 i 2 dobie życia było karmione piersią, oddawało prawidłowo mocz i stolec, natomiast w 3 dobie stało się apatyczne, zwymiotowało żółcią.
Chłopcu założono sondę do żołądka, gdzie stwierdzono bardzo duże ilości zalegającej treści. Wykonano zdjęcie przeglądowe jamy brzusznej. Zdjęcie przedstawiało charakterystyczny dla wrodzonego zarośnięcia dwunastnicy obraz podwójnej bańki. Na tej podstawie rozpoznano wysoką niedrożność jelit i pacjenta przekazano na oddział chirurgii w celu dalszego leczenia.
Chłopca zakwalifikowano do zabiegu operacyjnego w trybie pilnym. W trakcie operacji stwierdzono, że przyczyną niedrożności dwunastnicy są pasma łącznotkankowe. W takiej sytuacji metodą z wyboru była operacja, nazywana procedurą Ladda (ryc. 1). Przecięto łącznotkankowe pasma powodujące niedrożność dwunastnicy, a następnie umieszczono jelito cienkie po prawej, a jelito grube po lewej stronie jamy brzusznej. Po zabiegu dziecko przekazano w celu dalszego leczenia na oddział intensywnej opieki medycznej. W 10 dobie życia u pacjenta ponownie stwierdzono narastające objawy niedrożności. Podczas badania brzuch był twardy, perystaltyka niesłyszalna. Wykonane zdjęcie RTG uwidoczniło jelita znacznie rozdęte gazami. Jednocześnie narastały wykładniki zapalenia. Wymienione objawy sugerowały martwicze zapalenie jelit. Początkowo chłopiec był leczony zachowawczo. Wdrożono antybiotykoterapię cefuroksymem i metronidazolem.
Z powodu utrzymujących się objawów podjęto decyzję o ponownej operacji. Wykonano laparotomię. Stwierdzono liczne zrosty jelitowe i rozległe zmiany o charakterze martwiczego zapalenia jelit. Częściowo udało się odpreparować jelita od ściany brzucha, jednak podczas jednej z prób uwalniania ściany jelita doszło do perforacji. Ściana jelita była niezwykle krucha, co uniemożliwiło założenie szwu. W okolicy perforacji pozostawiono dren. Po warstwowym zamknięciu brzucha i założeniu opatrunku pacjenta ponownie przekazano na oddział intensywnej opieki medycznej.