BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Podsumowanie
1. Badania nad zastosowaniem DBS w innych wskazaniach dowodzą, że metoda ta mogłaby okazać się krokiem naprzód w terapii lekoopornych zaburzeń nastroju, jednak pomimo zachęcających doniesień na temat uzyskiwanej dzięki stymulacji głębokiej mózgu poprawy nastroju, aktywności, zdolności odczuwania przyjemności, redukcji lęku i niepokoju, wciąż nie brak jest opinii krytycznych.
2. Aby określić rzeczywistą skuteczność metody, optymalne cele stereotaktyczne, parametry neurostymulacji oraz ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych, a także opracować strategie, które pozwoliłyby tych działań niepożądanych uniknąć, konieczne są dalsze intensywne badania.[10]
3. Poważne wątpliwości etyczne budzi przeprowadzenie badań w warunkach podwójnie ślepej próby.
4 Te i inne ograniczenia powodują, że pomimo zachęcających wyników wstępnych badań, DBS pozostaje w leczeniu zaburzeń nastroju metodą eksperymentalną, o zastosowaniu ograniczonym do ośrodków dysponujących zapleczem neurochirurgicznym i rozwiniętą diagnostyką neuroobrazową.
5. Z uwagi na szerokie rozpowszechnienie zaburzeń nastroju w populacji pacjentów z chorobą Parkinsona oraz na fakt, że PD jest obecnie najczęstszym wskazaniem do wszczepienia stymulatora DBS, należałoby zintensyfikować i poszerzyć prace badawcze dotyczące wpływu prowadzonej stymulacji na sferę psychiczną. Informacje zebrane w tej grupie chorych pozwoliłyby na ustalenie optymalnych kryteriów kwalifikacji do wszczepienia stymulatora w grupie pacjentów chorujących na depresję. Oznaczałoby to nie tylko zmniejszenie ryzyka wystąpienia powikłań, ale i uzyskanie jak największej poprawy.