Profesor Stanisław Pużyński przyjechał do Warszawy z Białegostoku, gdzie zdobywał wiedzę zawodową pod kierunkiem prof. Lucjana Korzeniowskiego w klinice psychiatrycznej, ale losy Profesora, podobnie jak wielu osób w tamtym okresie, były złożone. Spotkanie z psychiatrią było przypadkowe. Głównym Jego zainteresowaniem była patomorfologia, a potem, pod wpływem dr. Tadeusza Zmorskiego pociągała Go biochemia. Uczestnictwo w opozycyjnym radiowęźle w roku 1956 spowodowało konieczność „usunięcia się” na bliżej nieokreślony czas. W ten sposób po krótkim okresie pracy na oddziale szpitala w Choroszczy (dwa lata) został przyjęty w 1961 roku przez prof. Korzeniowskiego na stanowisko asystenta w Klinice Psychiatrycznej AM w Białymstoku. Po uzyskaniu specjalizacji I i II stopnia z psychiatrii w 1963 roku został kolejno starszym asystentem, a następnie ordynatorem oddziału męskiego. Był to okres zainteresowań Profesora psychiatrią biologiczną, czego wyrazem były publikacje i doktorat z badań nad krzepliwością krwi oraz ceruloplazminą.

W 1970 roku Profesor objął stanowisko zastępcy dyrektora ds. działalności podstawowej Instytutu Psychoneurologicznego w Pruszkowie z zadaniem zorganizowania instytutu w nowo budowanym obiekcie w Warszawie. Zaakceptował tę propozycję pod warunkiem ...