Schizofrenia jest przewlekłą chorobą psychiczną, której częstość występowania w ciągu całego życia ocenia się na ok. 1%. Jej początek ma miejsce zwykle w okresie dojrzewania lub wczesnej dorosłości. Charakterystyczne są dla niej objawy pozytywne, objawy negatywne oraz upośledzenie funkcji poznawczych. Wyniki badań neuroobrazowych w schizofrenii wykazują obecność istotnych zmian strukturalnych, funkcjonalnych i neurochemicznych w mózgu, wyraźniej widocznych w korze asocjacyjnej i regionach podkorowych. Deficyty te nie są jednak wystarczająco specyficzne, aby posiadały wartość diagnostyczną. Mogą natomiast mieć znaczenie dla prognozowania przebiegu choroby¹.

Niektóre z tych nieprawidłowości neuroanatomicznych, w tym zmniejszenie objętości kory przedczołowej, skroniowej, zakrętu obręczy, są już widoczne przed pojawieniem się pierwszych objawów psychotycznych, a nawet wkrótce po zachorowaniu, przed rozpoczęciem leczenia przeciwpsychotycznego. Nieprawidłowości dotyczące objętości struktur mózgowych często nie są widoczne na pierwszy rzut oka w badaniu radiologicznym, ponieważ odzwierciedlają zmiany ilościowe rozmieszczone w wielu różnych obszarach mózgu, co ma wpływ na możliwość ich wykorzystania w diagnostyce klinicznej. Niemniej w kilku badaniach z zastosowaniem tomografii komputerowej (TK) i magnetycznego rezonansu jądrowego (MRI – magnetic resonance imaging) stwierdzono, że nasilenie tych zmian ma związek z dalszym przebiegiem choroby. W części badań zaobserwowano, że zmniejszenie całkowitej i regionalnej objętości istoty szarej oraz powiększenie komór bocznych jest związane ze stosunkowo słabą odpowiedzią na leczenie przeciwpsychotyczne².

Badania neuroobrazowe w schizofrenii obejmują różne techniki rezonansowe, takie jak: badania morfometryczne, metody obrazowania wykorzystujące zjawisko transferu magnetyzacji, obrazowanie tensora dyfuzji i spektroskopia rezonansu magnetycznego z jej różnymi odmianami, a także funkcjonalny rezonans magnetyczny³. Ich zaletą jest to, że są nieinwazyjne, a uzyskane rezultaty są wiarygodne i charakteryzują się wysoką rozdzielczością anatomiczną i czasową⁴.