Depresja jest jedną z najczęstszych chorób występujących we współczesnym świecie, dlatego tak istotne znaczenie ma dopasowanie skutecznej farmakoterapii. Do charakterystycznych objawów tego zaburzenia można zaliczyć obniżony nastrój, utratę zainteresowań i anhedonię czy utratę energii. Choroba komplikuje codzienne funkcjonowanie i znacząco wpływa na obniżenie jakości życia. Niestety zdarza się, że stosowane leki przeciwdepresyjne nie są w pełni skuteczne, dlatego trwają poszukiwania nowych i alternatywnych sposobów leczenia depresji¹. Nadzieją dla pacjentów może być włączenie do terapii preparatów z grupy psychodelików, w tym psylocybiny.

Właściwości psylocybiny

Psylocybina jest składnikiem zawartym w grzybach blaszkowatych z rodziny Grophoriacees, z których większość należy do rodzaju Psilocybe (łysiczek)². Grzyby te rosną na większości kontynentów. W Polsce najwięcej z nich występuje na Dolnym Śląsku, zwłaszcza w rejonie Karkonoszy. Psylocybina znajduje się w wykazie środków odurzających w grupie I-P. Są to substancje, w przypadku których stwierdzono brak zastosowania medycznego oraz duży potencjał nadużywania, w związku z czym zostały wyłączone z obrotu farmaceutycznego i mogą być używane wyłącznie do badań naukowych³. Psylocybina działa w ośrodkowym układzie nerwowym, wykazując agonizm wobec receptorów serotoninowych 5-HT₂, głównie podtypu 5-HT_2A, a także 5-HT_2C, 5-HT_2B oraz 5-HT_1A. Wskutek aktywacji receptorów serotoninergicznych w mózgu dochodzi do wzmożenia czynności sensomotorycznych i percepcyjnych w związku ze wzrostem stężenia serotoniny⁴. Zazwyczaj psylocybina jest przyjmowana doustnie w formie suszu. Pierwsze objawy wynikające z jej zażycia można zaobserwować już po 30 minutach, a maksymalny czas jej działania wynosi 4-5 godzin^5,6. Efekty spożycia tej substancji są bardzo indywidualne – mogą wystąpić takie objawy, jak podniesienie nastroju, zmiana postrzegania rzeczywistości czy poczucie jedności ze światem.