Psychiatria interdyscyplinarnie

Zaburzenia psychiczne związane z chorobami endokrynologicznymi

dr n. med. Łukasz Kunert

dr hab. n. med. Robert Pudlo, prof. SUM

Zakład Psychoprofilaktyki, Katedra Psychiatrii, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach

Adres do korespondencji:

dr n. med. Łukasz Kunert

Zakład Psychoprofilaktyki

Katedra Psychiatrii

Śląski Uniwersytet Medyczny

ul. Pyskowicka 49, 42-612 Tarnowskie Góry

  • Wpływ zaburzeń dotyczących układu dokrewnego na stan psychiczny
  • Najczęstsze zaburzenia psychiczne stwierdzane u osób z chorobami tarczycy, przytarczyc i cukrzycą
  • Dwukierunkowa zależność między schorzeniami endokrynologicznymi i psychiatrycznymi

Medycynę powinno charakteryzować holistyczne podejście do ludzkiego organizmu – dotyczy to również współczesnej psychiatrii. W związku z tym wiele uwagi poświęca się obecnie współwystępowaniu zaburzeń psychicznych z chorobami somatycznymi. Jednym z ważnych obszarów zainteresowań psychiatrii konsultacyjnej są zaburzenia endokrynologiczne, ponieważ objawy psychopatologiczne mogą być integralnym elementem ich obrazu klinicznego, a w początkowym etapie choroby stanowią niekiedy jedyną kliniczną manifestację schorzenia. Wpływ na stan psychiczny mają praktycznie wszystkie zaburzenia endokrynologiczne, ale najczęściej opisywane są w tym kontekście choroby tarczycy, przytarczyc, nadnerczy, cukrzyca, zaburzenia czynności przysadki mózgowej oraz choroby wynikające z dysfunkcji osi gonadalnej. Psychopatologiczna manifestacja zaburzeń endokrynnych wyraża się najczęściej w wymiarze afektywnym (w niektórych schorzeniach endokrynologicznych odsetek chorych z nasilonymi objawami depresyjnymi sięga nawet 60%) i lękowym, zdarzają się również zaburzenia psychotyczne oraz zespoły zaburzeń świadomości1,2.

Objawy psychopatologiczne w chorobach układu dokrewnego związane są nie tylko z niedostatecznym lub nadmiernym wydzielaniem hormonów i peptydów bądź ich wpływem na ośrodkowy układ nerwowy poprzez przysadkę i podwzgórze, ale mogą też wynikać z procesów autoimmunologicznych, wpływających na funkcje gruczołów dokrewnych. Co więcej, mogą być one skutkiem stosowania farmakoterapii, radioterapii oraz zabiegów operacyjnych w procesie leczenia chorób układu dokrewnego2,3.

Zależność zaburzeń psychicznych i chorób somatycznych jest dwukierunkowa. Z jednej strony czynniki somatyczne mogą odgrywać istotną rolę w etiologii zaburzeń psychicznych, z drugiej – współwystępowanie zaburzeń psychicznych może w istotnym stopniu pogarszać przebieg choroby somatycznej i negatywnie wpływać na rokowanie1.

Zainteresowanie współwystępowaniem zaburzeń psychicznych i chorób endokrynnych nie jest niczym nowym. Temat ten był opisywany już na początku XX w., kiedy to francuski psychiatra Paul-Marie Maxime Laignel-Lavastine po raz pierwszy użył pojęcia zes...

W artykule chcielibyśmy skupić się zwłaszcza na zaburzeniach psychicznych występujących u pacjentów cierpiących na choroby tarczycy, przytarczyc oraz na cukrzycę.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Zaburzenia psychiczne w chorobach tarczycy

Nadczynność tarczycy to stan zwiększonego wydzielania hormonów tarczycy, przekraczającego aktualne zapotrzebowanie tkankowe organizmu. Może ona wynikać z nadmiernej produkcji hormonów przez [...]

Zaburzenia psychiczne w chorobach przytarczyc

Przytarczyce to małe gruczoły znajdujące się zazwyczaj na tylnej powierzchni tarczycy, w okolicach jej górnych i dolnych biegunów. Ich podstawową funkcją [...]

Cukrzyca

Cukrzyca jest chorobą metaboliczną charakteryzującą się hiperglikemią wynikającą z nieprawidłowego wydzielania lub działania insuliny. Jej przebieg jest uwarunkowany tempem utraty komórek [...]

Podsumowanie

Zaburzenia psychiczne są nie tylko integralnym elementem obrazu chorobowego, ale niejednokrotnie mogą być jedyną manifestacją schorzeń endokrynologicznych, szczególnie w początkowym stadium [...]
Do góry