ŚWIĄTECZNA DARMOWA DOSTAWA od 20 grudnia do 8 stycznia! Zamówienia złożone w tym okresie wyślemy od 2 stycznia 2025. Sprawdź >
Neurologia
Częsty ból głowy może powodować myśli samobójcze
W jaki sposób indywidualny dobór terapii może poprawić jakość życia pacjentów z migreną
dr n. med. Katarzyna Kępczyńska
- Artykuł porusza problem migreny oraz jej współwystępowania z depresją. Na podstawie przypadku dwóch kobiet chorych na migrenę zostały przedstawione kryteria rozpoznania typu migreny, sposoby leczenia z naciskiem na tryptany. Zwrócono też uwagę na niezbędność współpracy neurologa z psychiatrą w leczeniu pacjentów z tym schorzeniem
Przypadek 1
Kobieta, lat 44, nielecząca się przewlekle, została skierowana do poradni neurologicznej w celu diagnostyki bólów głowy. W wywiadzie zgłaszała początek objawów ok. 5 lat temu, kiedy to napady bólu głowy były stosunkowo łagodne i występowały średnio raz na kilka miesięcy. Obecnie pojawiają się 3 lub 4 razy w miesiącu. Ból głowy ma zawsze charakter pulsujący i co najmniej umiarkowane natężenie, w 10-stopniowej skali chora ocenia go na 6-7. Lokalizacja bólu dotyczy zwykle prawej połowy głowy (z przewagą w skroni i promieniowaniem do gałki ocznej). Napadom towarzyszą nudności, okresowo wymioty oraz nadwrażliwość na światło. W dniach, w których nasilenie dolegliwości bólowych było znacząco silne, pacjentka stosowała proste leki przeciwbólowe oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).
Dotychczas chora znajdowała się pod opieką ambulatoryjną lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ). Na jego prośbę prowadziła również zapiski dotyczące bólów głowy w dzienniczku.
Z uwagi na narastający ból głowy oraz słabą odpowiedź na doraźne leczenie przeciwbólowe lekarz POZ włączył almotryptan. Niestety, pacjentka zgłaszała działania niepożądane po przyjęciu leku, takie jak zawroty głowy, senność oraz suchość w ustach. Lek odstawiono. W tym czasie częstość i nasilenie napadów były większe. Chora nie była w stanie wykonać żadnej czynności związanej z obowiązkami zawodowymi, domowymi. Doszedł w tym czasie lęk przed bólem, poczucie winy wobec najbliższych i współpracowników.
W chwili zgłoszenia się do poradni neurologicznej w podmiotowym badaniu ogólnym nie stwierdzono żadnych odchyleń. Badanie neurologiczne również nie wykazało istotnych nieprawidłowości.
Wykonano diagnostykę obrazową – dotychczas pacjentka nie miała jej wykonanej. Badanie angiograficzne wykluczyło obecność tętniaka oraz innych malformacji naczyniowych. Na podstawie wyników rezonansu magnetycznego (RM) mózgu stwierdzono natomiast pojedyncze drobne zmiany hiperintensywne w obrazach T2-zależnych, co zostało przedstawione na rycinie 1.
Na podstawie diagnostyki obrazowej oraz prowadzonego dzienniczka bólu głowy rozpoznano u pacjentki migrenę bez aury. Wdrożone wcześniej leczenie przez lekarza rodzinnego było zgodne z wytycznymi, ale działania niepożądane spowodowały konieczność o...