Rzut oka na rtg
Duszność w wyniku wtórnie zdekompensowanej niewydolności krążenia prowadzącej do zaostrzenia przewlekłej niewydolności nerek, z obecnością ciała obcego w jamie opłucnowej
lek. Jakub Różalski
- Autor prezentuje przypadek 59-letniego pacjenta przywiezionego przez zespół ratownictwa medycznego (ZRM) ze skierowaniem na oddział chorób wewnętrznych z innego ośrodka w celu dalszej diagnostyki oraz leczenia z powodu niejasnej etiologii przewlekłej choroby nerek z okresowo narastającą dusznością
Opis przypadku
Pacjent, lat 59, przywieziony przez zespół ratownictwa medycznego ze skierowaniem na oddział chorób wewnętrznych z innego ośrodka w celu dalszej diagnostyki oraz leczenia z powodu niejasnej etiologii przewlekłej choroby nerek z okresowo narastającą dusznością. Chory bez gorączki, dolegliwości stenokardialnych i bez uczucia kołatania serca. W poprzednim ośrodku miał przeprowadzane ciągłe zabiegi hemodializ (HD) z powodu cech schyłkowej niewydolności nerek.
Badania podmiotowe
Pacjent przekierowany do nowej placówki, ze skierowaniem po wcześniejszym ustaleniu przeniesienia między ordynatorami oddziałów. W poprzedniej placówce przebywał z powodu osłabienia, spowolniałej mowy, zaburzeń pamięci i hipotonii. W trakcie przeprowadzanej diagnostyki obrazowej oraz laboratoryjnej stwierdzono cechy ostrego uszkodzenia nerek, a także sepsę o etiologii Listeria monocytogenes. Dodatkowo cechy dekompensacji przewlekłej niewydolności krążenia. Ze względu na zaburzenia pamięci wykonano badanie płynu mózgowo-rdzeniowego, którego wynik wykluczył zakażenie układu nerwowego. Kontrolne badania laboratoryjne wykazywały pogarszanie się funkcji wydalniczej nerek, co było przyczyną konieczności stosowania ciągłych zabiegów HD. Podczas hospitalizacji w pierwszym ośrodku z powodu krwawienia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego przetoczono łącznie 2 jednostki koncentratu krwinek czerwonych (KKCz). Prowadzone było leczenie przeciwdrobnoustrojowe zgodnie z wynikami posiewów krwi. W badaniach obrazowych klatki piersiowej oraz jamy brzusznej nie stwierdzono obecności płynu w prawej jamie opłucnowej ani cech marskości wątroby. Przeprowadzono nakłucie prawej jamy opłucnej za pomocą drenu STS, ewakuując łącznie ok. 2000 ml klarownego płynu. W kontrolnym badaniu stwierdzono obecność fragmentu drenu w jamie opłucnej. Badanie echokardiograficzne (ECHO) bez cech zaburzeń kurczliwości z zachowaną frakcją wyrzutową lewej komory serca. Pacjent dodatkowo konsultowany hematologicznie (brak możliwości wykluczenia choroby hematologicznej) − wynik badania szpiku kostnego prawidłowy. Zalecono wykonanie biopsji węzłów chłonnych śródpiersia (brak możliwości przeprowadzenia badania). Ze względu na wyczerpanie możliwości diagnostyczno-terapeutycznych chorego przekazano do nowej placówki w celu wdrożenia dalszej opieki.