Oferta prenumeraty dla młodych lekarzy - wiedza, punkty edukacyjne i archiwum online w niższej cenie! Sprawdź >
Temat numeru
Podano do stołu, czyli sałatka drobiowa z nieoczekiwanym dodatkiem
dr n. med. Martyna Biała
- W niniejszym artykule został przedstawiony wzorzec postępowania z chorymi, u których wystąpiła ostra biegunka. Na podstawie przypadku 36-letniej pacjentki omówiono zasady wywiadu medycznego oraz wskazania do diagnostyki mikrobiologicznej, hospitalizacji i antybiotykoterapii
Opis przypadku
Kobieta, lat 36, zgłosiła się na wizytę do gabinetu lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) z powodu utrzymującej się od 3 dni biegunki. Chora oddawała dziennie 7-9 wodnistych stolców z domieszką krwi. Objawom towarzyszyły gorączka do 38,5°C, okresowe silne, kurczowe bóle brzucha, nudności oraz osłabienie apetytu. W wywiadzie bez chorób przewlekłych, nie przyjmowała żadnych leków na stałe; suplementowała magnez i kwasy omega-3. Chora zaprzeczyła, by przed wystąpieniem objawów biegunki jadła surowe jajka lub mięso, produkty mleczne, ciasta z kremem, owoce morza. Nie łączyła wystąpienia objawów biegunki ze spożyciem konkretnego pokarmu; posiłki przygotowywała samodzielnie w domu, dbając o odpowiednią obróbkę termiczną potraw. Niemniej 4 dni przed wystąpieniem objawów spotkała się ze znajomymi w restauracji, gdzie zjadła sałatkę z kurczakiem.
Chora do momentu wizyty w gabinecie POZ nie konsultowała z lekarzem obecnych dolegliwości. Przyjmowała większą ilość płynów, stosowała elektrolity, drotawerynę, paracetamol oraz loperamid. Po przyjęciu leków i nawadnianiu – oprócz obniżenia gorączki i złagodzenia dolegliwości bólowych brzucha – nie zaobserwowała zmniejszenia częstotliwości wypróżnień. Swój stan opisywała jako pogarszający się w stosunku do pierwszych dni choroby. Zgłosiła pojawienie się dodatkowych problemów z doustnym przyjmowaniem płynów, co stało się bezpośrednim powodem zgłoszenia się na wizytę do lekarza.
Z wywiadu uzyskano informację, że 6 miesięcy wcześniej kobieta była leczona stomatologicznie i miała zalecone przyjmowanie antybiotyku – klindamycyny. Natomiast przed 4 miesiącami była na urlopie w Tajlandii, a 1,5 miesiąca temu wróciła z Egiptu. Pracowała zdalnie w firmie informatycznej, mieszkała z partnerem. Nikt z jej najbliższego otoczenia nie miał podobnych objawów.
W trakcie wizyty w gabinecie POZ temperatura ciała 38°C, ciśnienie tętnicze krwi (BP – blood pressure) 110/70 mmHg, częstość pracy serca (HR – heart rate) 86/min. W badaniu fizykalnym tkliwość podbrzusza, łagodny stopień odwodnienia – suchość błon śluzowych (spierzchnięte usta, suchy język), poza tym bez istotnych odchyleń. Kobieta swoje samopoczucie określała jako pogarszające się. Lekarz POZ zadecydował o skierowaniu chorej do szpitala w celu dalszej diagnostyki.