Protetyka

Zastosowanie mostów adhezyjnych w odcinkach przednim i bocznym

Lek. dent. Ewa Białożyt1

Lek. dent. Monika Tysiąc-Miśta1

Dr n. med. Magdalena Cieślik2

Milena Łapaj3

1SUM Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu, Katedra Protetyki i Materiałoznawstwa Stomatologicznego, Zakład Materiałoznawstwa Stomatologicznego, asystent

2SUM Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu, Katedra Protetyki i Materiałoznawstwa Stomatologicznego, Zakład Materiałoznawstwa Stomatologicznego, kierownik zakładu

3Studenckie Koło Naukowe Katedry Protetyki i Materiałoznawstwa Stomatologicznego SUM

To dobra alternatywa dla konwencjonalnych rozwiązań, a ich zastosowanie nie wyklucza wykonania w późniejszym czasie tradycyjnych uzupełnień lub przeprowadzenia leczenia implantologicznego

Utrata nawet pojedynczego zęba pociąga za sobą wiele konsekwencji, począwszy od zmian rysów twarzy i nieprawidłowości w jej symetrii, przez zaburzenia procesu żucia, mowy, smaku, a na zaniku kości oraz przesunięciu się pozostałych zębów skończywszy. Brak zębowy stanowi dla pacjenta jednak nie tylko problem natury funkcjonalnej, ale również estetycznej i emocjonalnej. Coraz częściej zdajemy sobie sprawę, jak istotny wpływ na zdrowie, poczucie pewności siebie i samoocenę pacjenta ma utrata przynajmniej jednego zęba. Tacy pacjenci często odbierani są jako osoby wycofane z kontaktów ze społeczeństwem. Pomoc w postaci uzupełnienia braku zębowego ma na celu polepszenie wyglądu, przywrócenie pacjentowi energii i śmiałości oraz umożliwienie mu w pełni funkcjonowanie w życiu społecznym, towarzyskim i zawodowym.[1-3]

Brak zęba można odtworzyć za pomocą konwencjonalnego mostu, implantu stomatologicznego bądź protezy ruchomej. Wybór optymalnej metody rekonstrukcji należy skrupulatnie przeanalizować, biorąc pod uwagę warunki panujące w jamie ustnej, potencjał materiałowy, sprzętowy i technologiczny, wymagania pacjenta, jego możliwości finansowe oraz świadomość prawidłowego dbania o higienę. Planując standardowy most, często jesteśmy zmuszeni do oszlifowania zdrowych zębów sąsiadujących z luką. Szczególnie niebezpieczne jest szlifowanie zębów u młodych pacjentów, u których komora zęba jest duża i taki zabieg może doprowadzić do obnażenia miazgi. Zyskujący na popularności trend minimalnie inwazyjnych metod propaguje stosowanie włókien sztucznych oraz materiałów adhezyjnych jako alternatywy dla konwencjonalnych rozwiązań. Ich ogromnym atutem jest brak konieczności szlifowania zdrowych zębów. Stosowanie techniki adhezyjnej zapewnia również wytrzymałość, retencję i stabilizację pracy, co ściśle wiąże się z szeroką gamą nowoczesnych i wciąż ulepszanych materiałów kompozytowych dostępnych na rynku. Inne zalety płynące z pracy tymi materiałami to czas leczenia, korekta estetyczna (zazwyczaj ograniczona do jednej wizyty), zdecydowanie niższe koszta oraz możliwość wielokrotnych modyfikacji podczas zabiegu, bez wpływu na jakość efektu końcowego.[1,2,4-6]

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

PRZYPADEK 1. Zastosowanie mostu adhezyjnego wzmocnionego włóknem poliaramidowym (typu podwiązka) w odbudowie ubytku zębowego w odcinku przednim – metoda bezpośrednia

W badaniu klinicznym stwierdzono niewłaściwe przyleganie mostu i brak szczelności brzeżnej. W okolicy zębów 12-21 widoczne były zaczerwienienie i obrzęk błony [...]

PRZYPADEK 2. Zastosowanie mostu adhezyjnego wzmocnionego włóknem poliaramidowym (typu podwiązka) w odbudowie ubytku zębowego w odcinku bocznym – metoda mieszana

Ząb został usunięty miesiąc wcześniej z powodu niepowodzenia w leczeniu endodontycznym. Podczas badania stwierdzono wypełnienia obejmujące powierzchnie żujące zębów 36 i [...]
Do góry