Długoczasowe obserwacje
W badaniach nad licówkami ich wskaźnik sukcesu klinicznego wynosił od 75 do 100 proc. z okresem przetrwania od 18 miesięcy do 20 lat.[2] Najczęstsze powikłania dotyczyły pękania, mikroprzecieku i odcementowania się uzupełnień. Wydaje się, że preparacja ma ogromy wpływ na funkcjonowanie licówek. Dodatkowo pacjenci z parafunkcjami i bruksizmem mogą nie być dobrymi kandydatami do rehabilitacji za pomocą licówek, zaś w przypadku wykonania takich uzupełnień należy zabezpieczyć je szyną ochronną.
Zdjęcie: Paulina Korbut/archiwum prywatne
Piśmiennictwo
1. Magne P, Belser U. Adhezyjne uzupełnienia porcelanowe w odcinku przednim – podejście biomimetyczne. Wydawnictwo Kwintesencja, Warszawa 2009, wyd. 1
2. Akoğlu Vanlıoğlu B, Kulak-Özkan Y. Minimally invasive veneers: current state of the art. Clin Cosmet Investig Dent 2014; 6:101-7
3. Magne P, Hanna J, Magne M. The case for moderate „guided prep” indirect porcelain veneers in the anterior dentition. The pendulum of porcelain veneer preparations: from almost no-prep to over-prep to no-prep. Eur J Esthet Dent 2013 Autumn; 8(3):376-88