Metoda, która stanowi alternatywę dla rekonstrukcji zębów z zastosowaniem klasycznych koron licowanych ceramiką

Współczesna stomatologia dzięki zaawansowanym technikom adhezyjnym oraz rozwojowi materiałów kompozytowych i ceramicznych umożliwia biomimetyczne połączenie pomiędzy naturalnymi tkankami zęba a substytutami mającymi zrekonstruować utracone struktury tkanek zęba. Biomimetyka pozwala na powiązanie dwóch fundamentalnych parametrów leczenia: zachowania maksymalnie dużej ilości tkanek oraz adhezji. Uzupełnienia ceramiczne cementowane adhezyjnie, do których zaliczają się również licówki, stanowią dobrze poznaną i udokumentowaną metodę leczenia, która nie tylko przywraca wytrzymałość i funkcję zębów, ale również umożliwia uzyskanie bardzo dobrego efektu estetycznego. Jednym z ważniejszych zagadnień w stomatologii adhezyjnej jest zachowanie maksymalnie dużej powierzchni szkliwa nietkniętego procesem chorobowym, co zapewnia uzyskanie trwałego połączenia pomiędzy licówką a zębem. Wychodząc z założeń koncepcji biomimetycznych, zastosowanie minimalnie inwazyjnej techniki preparacji jest kluczowym czynnikiem uzyskania powodzenia leczenia.

Wskazania i przeciwwskazania

Wskazaniami do stosowania licówek są:

• zniszczenia tkanek zęba na powierzchni wargowo-policzkowej,
• zmiana kształtu, barwy i ustawienia zębów w łuku zębowym, np. w przypadkach niedorozwoju szkliwa, dysplazji, przy przebarwieniach oraz odłamaniu lub pęknięciu brzegów siecznych korony,
• zmniejszenia lub zamknięcia diastemy między zębami siecznymi.

Przeciwwskazania stanowią:

• znaczny stopień uszkodzenia koron z rozległymi wypełnieniami,
• zła higiena i demineralizacja zębiny dużego stopnia,
• zęby w zgryzie prostym i krzyżowym,
• pacjenci, u których stwierdzono występowanie parafunkcji.

Niektóre opracowania wskazują, że metodę tę z powodzeniem można zastosować również u osób ze starciem patologicznym spowodowanym bruksizmem. Jednak jako następowe leczenie w tych przypadkach zalecają stosowanie szyn okluzyjnych po zakończeniu rekonstrukcji z zastosowaniem licówek (ryc. 1a, 1b, 2).[1-3]

Zastosowanie licówek ceramicznych stanowi alternatywę dla koron protetycznych ze względu na to, że klasyczne uzupełnienia protetyczne w postaci koron lanych licowanych ceramiką wymagają znacznego opracowania twardych tkanek zęba, tak aby uzyskać pożądany efekt funkcjonalno-estetyczny. Edelhoff i Sorensen wykazali, że podczas szlifowania pod tego typu korony konieczne jest zredukowanie 63-72 proc. zdrowych tkanek zęba.[4] Wynika to z konieczności zastosowania stopnia i dlatego preparacja na powierzchni policzkowej i stycznej powinna uwzględniać przygotowanie stopnia w okolicy przydziąsłowej o wymiarach 1,3 do 1,5 mm.[5,6]