Porównanie skuteczności synergizmu czynników fizykalnych w likwidacji bólu oraz zwiększonego napięcia mięśni żwaczy

Wprowadzenie

Połączenie pola magnetycznego o niskiej częstotliwości i światła niskoenergetycznego doprowadziło do powstania dwóch nowych metod fizykoterapeutycznych: magnetoledoterapii i magnetolaseroterapii. Efektem ich działań jest suma dwóch czynników.[1] Jednoczesna aplikacja czynników fizycznych o parametrach leczniczych skutkuje korzystnym efektem przeciwbólowym, przeciwzapalnym oraz regeneracyjnym,[2,3] zgodnie z potwierdzonym przez prof. Feliksa Jaroszyka twierdzeniem, że równoczesne zastosowanie dwóch czynników fizykalnych może skutkować korzystniejszym działaniem synergistycznym. Łączny efekt terapeutyczny magnetoledoterapii jest równy sumie efektów terapeutycznych ich działania oddzielnego, podniesionej do kwadratu.[4]

Ze względu na możliwość przedawkowania i ewentualnych powikłań podkreśla się potrzebę ograniczenia przyjmowania NLPZ oraz podjęcia próby zastąpienia ich innymi, mniej inwazyjnymi metodami leczenia. Takim alternatywnym rozwiązaniem mogą być zabiegi fizjoterapeutyczne.

W „Medical Tribune Stomatologia” w nr. 12/2015 prezentowaliśmy wyniki badań, w których autorki porównywały skuteczność analgetyczną i miorelaksacyjną magnetostymulacji i magnetoledoterapii u pacjentek z zaburzeniami układu stomatognatycznego (US). W tym artykule skupiają się one na porównaniu skuteczności synergizmu czynników fizykalnych w likwidacji bólu oraz zwiększonego napięcia mięśni żwaczy.

Materiał i metody

Do badania zakwalifikowano 52 kobiety zgłaszające dolegliwości bólowe oraz sztywność mięśniową w obrębie twarzy.

Pacjentki zostały poddane diagnostyce instrumentalnej: