CBCT jest obecnie najlepszym badaniem radiologicznym umożliwiającym postawienie diagnozy i ustalenie planu leczenia w endodoncji i ma już solidnie udokumentowane w tym kierunku podstawy naukowe. Nakata i wsp. udowodnili, że dzięki CBCT można uwidocznić zmiany okołowierzchołkowe wokół zębów leczonych oraz nieleczonych endodontycznie, które były niewidoczne na zdjęciach okołowierzchołkowych.[1] Przebadani pacjenci zgłaszali dolegliwości bólowe, natomiast w badaniu klinicznym oraz na zdjęciach zębowych nie stwierdzano żadnych patologii. Lofthang-Hansen i wsp. w swoich badaniach dzięki obrazowaniu CBCT wykryli 38 proc. więcej zmian okołowierzchołkowych w porównaniu ze zdjęciami wewnątrzustnymi.[2] Estrela i wsp. przebadali 888 pacjentów z zainfekowanymi kanałami korzeniowymi i zauważyli, że częstość zobrazowanych zmian patologicznych wokół wierzchołka korzenia wynosi 17,6 proc. dla zdjęć pantomograficznych, 35,3 proc. dla zdjęć okołowierzchołkowych oraz 63,3 proc. dla badania CBCT.[3] Niestety, chociaż udowodniono wysoką czułość i skuteczność diagnostyczną tych badań, koszty sprzętu oraz jego obsługi nadal ograniczają ich zastosowanie w codziennej praktyce stomatologicznej.

Główne zalety obrazowania CBCT w endodoncji:

• kompleksowa ocena jakości wypełnienia kanałów zębowych,
• dokładne pomiary długości korzeni,
• określenie liczby, położenia oraz kształtu korzeni i kanałów,
• rozróżnienie nakładających się korzeni i kanałów,
• ustalenie kierunku krzywizny oraz stopnia krzywizny korzeni i kanałów,
• lokalizacja położenia wierzchołków korzeni w stosunku do struktur anatomicznych,
• lokalizacja perforacji oraz złamanych narzędzi kanałowych,
• rozróżnienie wewnętrznej i zewnętrznej resorpcji korzenia,
• lokalizacja ciał obcych w następstwie przepchnięcia materiału,
• określenie stopnia i kierunku złamań lub resorpcji korzenia.