Lek. Aleksandra Węgrzynowska, członek Okręgowej Izby Lekarskiej w Gdańsku, lekarz rezydent Szpitala Dziecięcego Polanki w Gdańsku

Ankietę wypełniali lekarze różnych specjalności. Znakomita większość osób, z którymi rozmawiałam na temat izb lekarskich, prosiła o całkowitą anonimowość. Niestety przekonanie, że „zazwyczaj izba wydaje się bezsensownym tworem, pobierającym haracz za gazetkę, która i tak nie zawsze przychodzi”, nie jest mitem. Podobne stwierdzenia słyszałam wielokrotnie, rozmawiając z młodymi lekarzami.

Część osób przyznaje, że nie ma wiedzy na temat działalności izb, nie wie, jakiej pomocy może oczekiwać ze strony środowiska ani gdzie jej szukać. Poza tym izba lekarska kojarzy się z kontrolami, co wiąże się z mało przychylnym stosunkiem, a co za tym idzie – brakiem motywacji do pogłębiania wiedzy na temat jej funkcjonowania i oferowanych profitów.

Podczas moich rozmów z młodymi lekarzami najczęściej podkreślanym argumentem za przynależnością do izby lekarskiej była możliwości skorzystania z bezpłatnej pomocy prawnej. Pojedyncze osoby korzystały i jednocześnie wyrażały zadowolenie z funkcjonowania udogodnień, takich jak zapomogi na kształcenie (choć zdarzały się głosy mówiące o zbyt zawiłym i długotrwałym wnioskowaniu w przypadku niewielkich kwot), zapomogi socjalne, dofinansowanie organizacji szkoleń dla swojej grupy zawodowej, odbywające się cyklicznie bezpłatne kursy i szkolenia, pomoc w zakładaniu i prowadzeniu praktyk lekarskich, organizacja wernisaży, regat oraz innych wydarzeń sportowych i kulturalnych. Z rozmów wynikało, że wiedza o tych możliwościach jest naprawdę znikoma.

Wśród młodych kolegów najmniej przychylni w stosunku do izby lekarskiej są dentyści. Są rozczarowani instytucją w tym wydaniu, w którym funkcjonuje teraz, nie odczuwają żadnych korzyści z członkostwa. Uważają, że są często pomijani na rzecz lekarz...