MTS: Co to jest bruksizm?

Dr n. med. Magdalena Osiewicz: Właściwie istnieją dwa typy tej choroby: bruksizm nocny, pojawiający się podczas snu, oraz bruksizm dzienny. Oba rodzaje mogą rzecz jasna występować u jednego pacjenta.

Bruksizm nocny został zdefiniowany jako powtarzająca się, rytmiczna lub nierytmiczna aktywność mięśni żucia w czasie snu, przy czym nie jest to ani zaburzenie ruchowe, ani zaburzenie snu u osób zdrowych. Pacjenci zaciskają zęby i zgrzytają nimi. Natomiast bruksizm dzienny to aktywność mięśni żucia w czasie czuwania, która polega na powtarzającym się lub ciągłym kontakcie zębów, napinaniu albo zaciskaniu mięśni żucia bez kontaktu zębów. Jeszcze raz należy podkreślić, że nie jest to zaburzenie ruchowe u osób zdrowych.

MTS: Jak często bruksizm występuje w populacji?

M.O.: Z danych, które zostały zebrane w 2013 roku, wynika, że bruksizm nocny występuje u około 12 proc. całej populacji, natomiast bruksizm dzienny dotyka od 22 do 30 proc. osób.

MTS: Czy pacjent może nie zdawać sobie sprawy, że zgrzyta zębami?

M.O.: Oczywiście że może, zwłaszcza jeśli chodzi o bruksizm. Tylko 10 proc. chorych wie, że cierpi właśnie z powodu tej choroby. Zazwyczaj pacjent uświadamia sobie, że zaciska zęby, zgrzyta nimi lub napina mięśnie żucia bez kontaktu zębów dopiero w momencie pojawienia się powikłań związanych z bruksizmem. Równie często to od swojego partnera chory dowiaduje się, że w czasie snu zgrzyta zębami.

MTS: Jakie są przyczyny bruksizmu według współczesnej wiedzy?

M.O.: Badania naukowe ukierunkowane są obecnie na czynniki ośrodkowe (mózg) i ich rolę w wywoływaniu bruksizmu. Ze zgrzytaniem i zaciskaniem zębów często wiążą się także czynniki psychospołeczne, takie jak stres oraz cechy osobowości. Na rozwój bruksizmu wpływać mogą też: papierosy, alkohol, kofeina, narkotyki i niektóre leki. Ponadto badania pokazują, że jest on również uwarunkowany genetycznie, to znaczy, że może być dziedziczony.

MTS: A co, jeśli chodzi o nieprawidłową okluzję i bruksizm?

M.O.: Nie należy łączyć bruksizmu z nieprawidłową okluzją. Ten błąd w ostatnich dekadach popełniano bardzo często. Nie ma żadnych danych naukowych potwierdzających związek bruksizmu z wadami zgryzu, czyli z przyczynami zębowymi. Owszem, bruksizm m...