Stomatologia interdyscyplinarna

Opieka stomatologiczna nad pacjentem z przewlekłą chorobą przeszczep przeciwko gospodarzowi

Lek. dent. Anna Haładyj

Lek. dent. Agnieszka Barańska

Zakład Stomatologii Zachowawczej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, kierownik: dr hab. med. Agnieszka Mielczarek

Adres do korespondencji: Lek. dent. Anna Haładyj, Zakład Stomatologii Zachowawczej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ul. Miodowa 18, 00-246 Warszawa

Transplantacja komórek krwiotwórczych jest metodą leczenia wielu schorzeń hematologicznych. Przeszczepienie komórek pochodzących od dawcy tego samego gatunku wiąże się z wysokim ryzykiem występowania powikłań, a szczególnie choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi (GvHD – Graft-versus-Host Disease). Choroba ta prowadzi do rozwoju powikłań w całym organizmie pacjentów, a jama ustna jest drugą co do częstości lokalizacją objawów GvHD. Do najczęściej występujących stomatologicznych powikłań w wyniku GvHD zalicza się:

■ kserostomie,

■ pieczenie jamy ustnej,

■ rozwój próchnicy okrężnej,

■ zapalenie dziąseł i przyzębia,

■ zapalenie błony śluzowej jamy ustnej,

■ powstawanie bolesnych nadżerek i owrzodzeń,

■ rozwój infekcji wirusowych i grzybiczych.

W niniejszej pracy autorki przedstawiły dwa opisy przypadku choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi, jej implikacje stomatologiczne oraz metody opieki i leczenia stomatologicznego.

Choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi stanowi najczęściej występujące powikłanie u pacjentów po allogenicznym przeszczepieniu komórek krwiotwórczych (allo-HCT – Allogenic Hematopoietic Cell Transplantation).[1,2] Choroba ta powstaje na skutek reakcji przeszczepionych, pochodzących od dawcy, limfocytów T skierowanych przeciw antygenom biorcy i przypomina chorobę autoimmunologiczną. Powstająca reakcja zapalna doprowadza do niszczenia komórek biorcy. Głównymi celami ataku w GvHD są: skóra, przewód pokarmowy i wątroba.

Atakowane są również: oczy, płuca, mięśnie, stawy, narządy moczowo-płciowe, układ krwiotwórczy oraz błony surowicze.[3]

Częstość występowania choroby waha się według rożnych źródeł od 40 do 80 proc. GvHD rozwija się najczęściej w ciągu 2 lat od zabiegu przeszczepienia komórek krwiotwórczych. Do zaatakowanych miejsc w organizmie biorcy należy również jama ustna. Uszkodzenia błony śluzowej jamy ustnej są bardzo częste i w dużej części przypadków stanowią pierwsze objawy przewlekłej postaci GvHD – to właśnie z tą postacią choroby stomatolodzy mogą najczęściej spotkać się w swojej praktyce.

W zależności od czasu wystąpienia objawów, GvHD dzielimy na postać ostrą (aGvHD – acuta Graft-versus-Host Disease), która rozwija się w ciągu pierwszych 100 dni po zabiegu transplantacji, oraz postać przewlekłą (cGvHD – chronic Graft-versus-Host Disease), rozwijającą się w ciągu powyżej 100 dni. Uważa się jednak, że obie postacie mogą wystąpić w różnym czasie po przeszczepieniu komórek krwiotwórczych.[3,5]

Objawy charakterystyczne dla postaci ostrej to:

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Opisy przypadków

Pacjent, lat 64, zgłosił się do Zakładu Stomatologii Zachowawczej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w celu kontroli stanu zdrowia jamy ustnej i leczenia [...]

Leczenie

Leczenie zachowawcze pacjentów z towarzyszącą chorobą przeszczep przeciwko gospodarzowi jest procesem długofalowym i złożonym. W związku z upośledzonym wydzielaniem śliny, u [...]

Podsumowanie

Liczba pacjentów onkologicznych z towarzyszącą chorobą przeszczep przeciw gospodarzowi zgłaszających się na kontrole i leczenie stomatologiczne rośnie.
Do góry