Leczenie kanałowe jest procedurą bardzo często wykonywaną w gabinetach stomatologicznych, zarówno przez lekarzy ogólnie praktykujących, jak i specjalistów. Od 1974 r., gdy Herbert Schilder ustanowił pryncypia opracowania kanałów korzeniowych, w zasadniczym postępowaniu terapeutycznym nic się nie zmieniło. Wiadomo, że kanał korzeniowy należy opracować, wykonując preparację stożkową, utrzymać rozmiar otworu anatomicznego tak mały, jak to możliwe i praktycznie przygotować przestrzeń dla płynów płuczących, aby wykonać skuteczną dezynfekcję systemu kanałów korzeniowych. Niestety, wiele badań dowiodło, że samo opracowanie kanałów nie pozwala na skuteczne usunięcie zainfekowanych tkanek, a dodatkowo opracowanie maszynowe powoduje dużą akumulację urobku w cieśniach, ramifikacjach i kanałach bocznych. Jakkolwiek nie można uważać tej procedury za doskonałą, to do tej pory nie ma dowodów naukowych na to, że znamy lepszą od niej.

Przez lata modyfikacji koncepcji Herberta Schildera starano się poprawić możliwość oczyszczenia systemu kanałów korzeniowych z akumulowanych opiłków zębinowych i resztek miazgi. Badania i obserwacje kliniczne dotyczyły zarówno wykorzystania nowoczesnych technologii, które miały zwiększyć efektywność aktywacji płynów, jak i samej techniki preparacji, mającej zmniejszyć akumulację urobku w cieśniach i zachyłkach. Urządzeniami, których używa się w celu zwiększenia objętości podchlorynu użytego do protokołu, są m. in. Pulp Sucker oraz Gentle Wave. Obydwa działają poprzez zwielokrotnienie prędkości przepływu podchlorynu oraz deponowanie go we wszystkich kanałach jednocześnie. Techniki preparacji zakładające liczniejsze usuwanie opiłków zębinowych to metody z jednoczesnym ciągłym przepływem podchlorynu podczas preparacji opracowywania zęba lub technika In-Out, przedstawiona przez lek. dent. Grzegorza Witkowskiego („Procedury endodontyczne”, Kwintesencja 2022).

Laser w stomatologii został po raz pierwszy wykorzystany w 1965 r. przez Leona Goldmana. Niestety to pionierskie zastosowanie zakończyło się fiaskiem, ponieważ doszło do uszkodzenia termicznego tkanek zęba. Po ponad pięciu dekadach od pierwszego użycia lasery są bardzo popularne w stomatologii i używane do regeneracji tkanek, chirurgii dziąsłowej, implantologii, leczenia zachowawczego, protetycznego oraz w endodoncji.