Do stomatologa zgłosił się młody mężczyzna, motywując wizytę potrzebą zajęcia się swoim uśmiechem. Na podstawie rozmowy, a następnie badania okazało się, że ma on kilka braków zębowych, możliwe też, że kolejne dwa zęby kwalifikują się również do usunięcia, a część na pewno wymaga leczenia. Dodatkowym problemem było nagromadzenie kamienia nazębnego i osadów. Mężczyzna wydawał się zawstydzony stanem swojej jamy ustnej, powiedział nawet, że zdaje sobie sprawę, iż pracował na niego wiele lat. Podczas rozmowy lekarz odnosił jednak wrażenie, że była to tylko figura retoryczna i że w rzeczywistości pacjent wcale nie dostrzega swojej odpowiedzialność za to, jak wyglądają jego zęby. Był on raczej skłonny przypisywać winę genetyce oraz lekarzom, do których do tej pory trafiał i których niedelikatność zaszczepiła w nim strach przed dentystą.

Okazało się, że pacjent nie ma dobrych nawyków higienicznych – zęby myje nie dość dobrze, używając niedostosowanej do swoich potrzeb szczoteczki, a z nitki nie korzysta w ogóle. Teraz jednak, jak twierdził, zaczął mu coraz bardziej doskwierać wygląd, wstydzi się go, nie chce już kontrolować się za każdym razem, gdy chce się uśmiechnąć. Wyobraża sobie, jakie to przyjemne mieć pełne uzębienie i chciałby poczuć, jak to jest uśmiechać się bez skrępowania. Od jakiegoś czasu gromadził środki na ten cel i czuje, że to już ten moment, żeby podjąć działanie. Chciałby wiedzieć, czy w ogóle możliwe jest przywrócenie mu pełnego uśmiechu.

Lekarz zapewnił go, że stomatologia oferuje wiele możliwości i w jego przypadku jest to możliwe. Pytanie tylko, czy jest na to gotów i że nie chodzi jedynie o finanse. Mężczyzna zdziwił się i zapytał, co lekarz ma na myśli. „Wykonamy dodatkowe zdjęcia, poszerzymy diagnostykę, przygotuję panu plan leczenia i będę czuwał nad jego realizacją przez zespół interdyscyplinarny. Pan będzie przychodził na wyznaczone wizyty i wypełniał nasze zalecenia. Gdy tak się stanie, w założonym przez nas czasie będzie pan miał pełny uśmiech. Zanim to wszystko nastąpi, spotka się pan z naszą higienistką. Nauczy ona pana codziennej higieny, dobierze najwłaściwsze preparaty i narzędzia. Będzie ją pan widywał raz na sześć miesięcy i poddawał się profesjonalnej higienizacji w gabinecie. Tylko wtedy możemy mówić o sukcesie leczenia. Jeśli nie zmieni pan gruntownie swoich nawyków, spotkamy się za dwa, trzy lata i będzie pan miał znowu taką sytuację jak teraz, a może i gorszą. Czy jest pan na to wszystko gotów?”.