Nowa księgowość zbyt kosztowna

Nowy standard rachunków kosztów będzie obowiązywał od drugiego kwartału 2020 roku, a nie – jak wcześniej planowano – od stycznia. Na etapie opiniowania projektu rozporządzenia w sprawie zaleceń dotyczących standardu rachunku kosztów u świadczeniodawców odstąpiono do pierwotnej daty. Powód? Niedostosowanie platformy informatycznej i liczne niedociągnięcia merytoryczne. Mówiąc prościej, placówkom bardzo ciężko byłoby dostosować się do nowych przepisów. Nie dziwi więc to, że rozporządzenie zostało negatywnie odebrane przez środowisko lekarskie.
Swoje stanowisko zgłosili m.in. lekarze z Porozumienia Pracodawców Ochrony Zdrowia, którzy negatywnie ocenili zarówno treść dokumentu, jak i sam fakt objęcia części świadczeniodawców udzielających wyłącznie świadczeń ambulatoryjnych obowiązkiem stosowania standardu rachunku kosztów. W ocenie PPOZ, rozbudowany charakter nowych obowiązków powoduje, że prowadzenie wymaganej księgowości nie będzie możliwe bez specjalistycznej wiedzy, co oznacza w praktyce konieczność opłacania podmiotów świadczących usługi księgowe. Dlatego oblig stosowania standardu rachunku kosztów powinien objąć wyłącznie podmioty, które – mając obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych – są związane kontraktem z NFZ w zakresie stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych.
Uwagi zgłosił też Ogólnopolski Związek Pracodawców Szpitali Powiatowych, podając, że nie oszacowano kosztów wdrożenia aktu prawnego i nie wskazano źródeł ich pokrycia dla jednostek sektora finansów publicznych. Podmioty będą zmuszone do aktualizacji oprogramowania. Dla niektórych będzie to oznaczało zakup dodatkowych elementów oprogramowania i ponoszenie kosztów jego utrzymania.
Jak czytamy w komunikacie resortu zdrowia i Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, celem planowanych zmian jest wdrożenie rozwiązań, które będą nie tylko gwarantować powszechne zastosowanie systemu przez świadczeniodawców, ale zoptymalizują procesy zarządcze i gospodarkę finansową placówek medycznych. A dodatkowy czas jest potrzebny na dostosowanie informatycznych systemów finansowo-księgowych. Będą mogły być wykorzystywane do procesu taryfikacji świadczeń opieki zdrowotnej, co – w ocenie AOTMiT – w bezpośredni sposób przełoży się na adekwatne finansowanie świadczeń zdrowotnych w Polsce.