Resort wtłacza pacjentów z zaburzeniami psychicznymi do prywatnych gabinetów

Samorząd lekarski krytycznie odniósł się do nowych zasad świadczeń opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień zaproponowanych przez Ministerstwo Zdrowia.
Projekt rozporządzenia znajduje się w konsultacjach publicznych. Jakie zmiany wprowadza? Otwiera dostęp do świadczeń dla dzieci młodszych niż w wieku szkolnym. Nadaje też kompetencje dla lekarzy posiadających nową specjalizację – psychoterapeuta dzieci i młodzieży.
Jednak najistotniejszą zmianą w stosunku do obowiązującego rozporządzenia jest wyodrębnienie i szczegółowy opis wszystkich świadczeń, które mogą być realizowane na trzech poziomach referencyjnych wraz z podanym czasem trwania świadczenia (np. lekarska porada diagnostyczna na II poziomie referencyjności trwa 60 minut).
Projekt, który ma reformować opiekę psychiatryczną – głównie dla dzieci i młodzieży – budzi w wieku punktach poważne wątpliwości NRL.
Rada zwraca uwagę, że zlikwidowano możliwość świadczenia opieki ambulatoryjnej – psychologicznej i psychoterapeutycznej oraz terapii rodzin i grupowej – poza ośrodkami I poziomu (I poziom to ośrodki pomocy psychologicznej, z dostępnymi psychologami i psychoterapeutami działające w każdym powiecie). Planowana kilka lat temu reforma opieki psychiatrycznej dzieci i młodzieży zakładała, że część pacjentów będzie wymagała bardziej intensywnej i specjalistycznej opieki ambulatoryjnej niż ta, która jest dostępna na I poziomie referencyjnym. Przygotowywane były programy specjalistyczne przeznaczone m.in. dla takich grup pacjentów jak osoby z nasilonymi, lecz niewymagającymi hospitalizacji zaburzeniami odżywiania, po ciężkich próbach samobójczych, z krystalizującą się nieprawidłową osobowością, pacjenci, którym nie udało się pomóc na I poziomie czy chorzy wieloproblemowi.
Według NRL, pomoc takim pacjentom wymaga pracy w zespole osób z odpowiednim doświadczeniem i dodatkowymi kompetencjami (np. dietetyk w przypadku chorych z anoreksją psychiczną). Niezwykle ważna dla takich pacjentów jest możliwość kontynuacji terapii po wypisie ze szpitala. Tymczasem w projektowanym modelu opieki psychiatrycznej osoby kończące leczenie na II poziomie (Środowiskowe Centra Zdrowia Psychicznego z dostępnym psychiatrą i oddziałem dziennym) i III poziomie referencyjnym (specjalistyczne szpitalne oddziały całodobowe) są – pisze NRL – niejako wtłaczane do prywatnych gabinetów. Znaczna ich część nie będzie mogła sobie pozwolić na odpłatną kontynuację terapii. – Projekt rozporządzenia uniemożliwia właściwą opiekę nad dziećmi i młodzieżą z zaburzeniami psychicznymi w postaci ambulatoryjnej, stanowiącej alternatywę dla hospitalizacji – czytamy w uwagach NRL do projektu.
Prezydium zwraca uwagę na konieczność wprowadzenia do projektu rozporządzenia następujących zmian:
1.    utrzymania na II i III poziomie referencyjnym możliwości prowadzenia opieki psychologicznej, psychoterapii indywidualnej, terapii grupowej i terapii rodzin dla pacjentów, u których nie udało się uzyskać remisji w I poziomie referencyjnym, a którzy nie kwalifikują się do leczenia szpitalnego;
2.    wydłużenia możliwości opieki na oddziałach dziennych do 120 dni lub dłużej w przypadku braku poprawy stanu klinicznego;
3.    wprowadzenia możliwości stosowania celowanych, zgodnych z EBM programów specjalistycznych opieki nad pacjentami z zaburzeniami odżywiania, uporczywymi tendencjami samobójczymi, niekorzystnym rozwojem osobowości czy wieloproblemowych na poziomie III.