Relacja z kongresu Akademii po Dyplomie Kardiologia 2023 - Wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego - rady dla praktyków
3-4 marca 2023 roku w Warszawie odbył się XII kongres Akademii po Dyplomie Kardiologia, którego tematem przewodnim były wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego – rady dla praktyków.
W wykładzie inauguracyjnym „Dlaczego warto szczepić pacjentów z chorobami układu krążenia” zwrócono uwagę na konieczność szczepienia osób z ryzykiem sercowo-naczyniowym nie tylko przeciwko COVID-19, co już powinno być standardem, ale również przeciwko grypie i pneumokokom. Jest to ważne, ponieważ ostre zakażenia układu oddechowego istotnie pogarszają stan zdrowia chorych kardiologicznych. Szczepienia dają szansę na zmniejszenie negatywnego wpływu zakażeń na organizm pacjenta. Ochrona zapewniana przez szczepienia jest istotna – pozwalają one zredukować o 20-40% wystąpienie zdarzeń sercowo-naczyniowych. Szczepienia ochronne stanowią prostą interwencję o dużej skuteczności i znacznie poprawiają rokowanie chorych. Pacjenci kardiologiczni powinni być co roku szczepieni przeciwko grypie, regularnie przeciw COVID-19 i raz w życiu przeciwko pneumokokom.
W piątek, 3 marca, w pierwszym dniu kongresu, miały miejsce 4 sesje: „W oczekiwaniu na nowe wytyczne lipidowe”, „Zabiegi niekardiologiczne u pacjentów z chorobami układu krążenia”, „Komorowe zaburzenia rytmu i nagły zgon sercowy – jak leczyć, jak zapobiegać” oraz „Niewydolność serca – wytyczne z roku 2021 a perspektywa 2023 – czy coś powinniśmy zmienić? Wszystkie cieszyły się ogromnym zainteresowaniem uczestników.
Jednym z założeń kongresu była możliwość prowadzenia przez uczestników dyskusji wokół wytycznych i sposobu ich realizowania w praktyce, bowiem sama znajomość wytycznych nie wystarcza do wybrania optymalnego, najbardziej skutecznego leczenia. Chodzi o zindywidualizowanie opieki − zarówno diagnostycznej, jak i terapeutycznej, dopasowanie jej do każdego chorego.
− Liczne pytania padające z sali podczas każdej z sesji spowodowały nasze poczucie, że lekarze oczekują od nas praktycznych rad. I staraliśmy się je im przekazać. Okazuje się, że dla praktyków równie ważna była dyskusja na temat leczenia chorych z zaburzeniami gospodarki lipidowej, jak i oceny ryzyka okołooperacyjnego oraz postępowania farmakologicznego, a także niefarmakologicznego. A przecież każdy z nas kardiologów spotyka się z sytuacjami, kiedy trzeba zdecydować, jak w najlepszy sposób przygotować pacjenta do zabiegu chirurgicznego niedotyczącego chorób układu krążenia, planowego lub, co jest jeszcze trudniejsze, nieplanowanego – relacjonuje prof. dr hab. n. med. Artur Mamcarz, współorganizator oraz współprowadzący sesje kongresowe.
W sesji dotyczącej elektrofizjologii serca i komorowych zaburzeń jego rytmu specjaliści biorący udział w niej udział zwrócili uwagę na trudną sytuację, kiedy nie zawsze arytmie nazywane bezobjawowymi są rzeczywiście bezobjawowe.
− Bardzo ważna informacja, która została podkreślona podczas kongresu, mówiła o tym, że warto włączać pacjenta w proces decyzyjny. Wspólnie z nim zastanawiać się, co robimy. W ten sposób budujemy z nim relację. Poprzez umożliwienie mu współdecydowania podkreślamy, że to on jest podmiotem, że o jego organizm tutaj chodzi. Po uzyskaniu od nas informacji na temat swojej choroby świadomy pacjent ma prawo i powinien współdecydować, jaką drogę terapeutyczną wybrać. Jest to bardzo ważna wartość – zauważa prof. Mamcarz.
Podczas sesji na temat niewydolności serca, która dotyczy ponad miliona pacjentów w Polsce, podkreślono, jak ogromny postęp nastąpił w terapii tej grupy chorych. Rozmawiano o nowoczesnych metodach leczenia, w tym o flozynach, które są postrzegane jako bohaterowie współczesnej medycyny. Początkowo stosowane przez diabetologów, leki te stały się wspaniałym narzędziem terapeutycznym zarówno dla nefrologów, jak i kardiologów. A najważniejszymi beneficjentami nowoczesnego leczenia są oczywiście pacjenci.
− Było to udane, intensywne spotkanie. Mam poczucie, że przekazano wiele istotnych informacji, ważnych dla kardiologa praktyka, i w związku z tym mam z tego ogromną dydaktyczną przyjemność. Pamiętajmy, że wytyczne są pewnym drogowskazem, który ułatwia podejmowanie decyzji o sposobie leczenia, ale niekoniecznie są nakazem. Do pacjenta należy podchodzić indywidualnie i powinien on, jak wspomniałem, współdecydować o procesie leczenia. Dawniej panował paternalistyczny stosunek lekarzy do pacjentów. Dzisiaj jest inaczej. Podkreśla się znaczenie rozmowy, komunikacji i budowania relacji pomiędzy lekarzem a pacjentem, która determinuje wybór sposobu leczenia, a to może choremu przynieść ogromną korzyść. Oczywiście pod warunkiem że zaakceptuje wybrany sposób terapii. Przy akceptacji pacjenta leczenie jest znacznie skuteczniejsze – podsumował prof. Mamcarz.
