58 ośrodków z finansowaniem in vitro

Wiadomo już, które ośrodki będą wykonywały procedurę in vitro w ramach rządowego programu leczenia niepłodności tą metodą.

Minister zdrowia Izabela Leszczyna poinformowała 24 maja o wynikach konkursu dla podmiotów leczniczych, do którego można było się zgłaszać do 8 maja. Program ma ruszyć już 1 czerwca.

„Mamy to! Na stronie Ministerstwa Zdrowia ogłosiliśmy wyniki konkursu dla podmiotów leczniczych na realizację leczenia niepłodności metodą in vitro” − ogłosiła minister w wideo zamieszczonym w mediach społecznościowych.

Izabela Leszczyna wyjaśniła, że w najbliższych dniach z placówkami będą podpisywane umowy, żeby od 1 czerwca program finansowany z budżetu państwa mógł ruszyć. „Realizujemy nasze obietnice, dotrzymujemy słowa” − dodała.

Wyniki konkursu

Według opublikowanych na stronie resortu wyników konkursu ofert wybrano w sumie 58 podmiotów, realizatorów programu polityki zdrowotnej „Leczenie niepłodności obejmujące procedury medycznie wspomaganej prokreacji, w tym zapłodnienie pozaustrojowe prowadzone w ośrodku medycznie wspomaganej prokreacji, na lata 2024-2028”.

Każdego roku na ten program rząd przeznaczy 500 mln zł, w sumie łącznie 2,5 mld zł. Poszczególnym ośrodkom przyznano od 2 do 10 mln zł rocznie.

Zakres leczenia

Program obejmuje 6 indywidualnych procedur wspomaganego rozrodu, w tym do 4 cykli zapłodnienia własnymi komórkami rozrodczymi lub dawstwem nasienia, do 2 cykli zapłodnienia z oocytami od dawczyń − z możliwością zapłodnienia sześciu komórek rozrodczych w ramach jednego cyklu − i do 6 cykli z dawstwem nasienia.

Kryteria doboru pacjentów

Kryterium kwalifikacji do programu to wiek kobiety: do 42 roku życia dla kobiet korzystających z własnych komórek jajowych lub dawstwa nasienia i do 45 roku życia dla kobiet korzystających z dawstwa oocytów lub zarodka. Limit wieku dla mężczyzn, którzy mogą skorzystać z tej metody leczenia, to 55 rok życia.

Wymagana obsada

Aby stanąć do konkursu, ośrodki musiały spełnić wiele warunków, w tym dysponować odpowiednimi pozwoleniami oraz doświadczonym personelem medycznym: mieć co najmniej 2 lekarzy ze specjalizacją z położnictwa i ginekologii (w tym 1 ze specjalizacją lub na drugim roku specjalizacji w dziedzinie endokrynologii ginekologicznej i rozrodczości) mających udokumentowane co najmniej 2-letnie doświadczenie w leczeniu niepłodności i wykonywaniu procedur zapłodnienia pozaustrojowego, jak również co najmniej 2 osoby mające specjalizację w dziedzinie embriologii klinicznej lub wykształcenie medyczne, biologiczne bądź biotechnologiczne, dysponujące co najmniej 3-letnim doświadczeniem w zakresie stosowania procedur zapłodnienia pozaustrojowego (z których co najmniej jeden ma certyfikat embriologa klinicznego ESHRE, starszego embriologa klinicznego ESHRE lub embriologa klinicznego PTMRiE).

Liczba położnych i pielęgniarek ma być stosowna do planowanych procedur, placówka musi ponadto dysponować co najmniej jednym psychologiem. 

Ośrodek powinien zapewnić dostęp do świadczeń finansowanych w ramach programu przez co najmniej 6 dni w tygodniu oraz stały nadzór embriologiczny nad laboratorium przez 7 dni w tygodniu. Ponadto ośrodek musi udostępnić pacjentom możliwość kontaktu telefonicznego z personelem medycznym przez 7 dni w tygodniu, 24 godziny na dobę.

Jakie stawki przewiduje MZ

Znana jest także wycena poszczególnych etapów procedury (ze względu na ryzyko niepowodzenia przed jej zakończeniem). Stawki kształtują się następująco:

Według resortu, obecnie w Polsce działają 63 ośrodki, które wykonują takie procedury, z czego 60 to są ośrodki prywatne, a 3 publiczne.

Skala problemu niepłodności

Niepłodność jest klasyfikowana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) jako choroba cywilizacyjna (kod ICD N-97), którą dotkniętych może być na stałe lub okresowo co najmniej kilkadziesiąt milionów par na świecie. Problem niepłodności dotyka 15-20 proc. par w wieku prokreacyjnym.