Przypadek kliniczny
Usunięcie ogromnego wola nietoksycznego u 87-letniej pacjentki
lek. Michał Kasperczak1
dr n. med. Jarosław Kasperczak2
dr n. med. Zbigniew Bogusz2
- Kiedy możliwe jest leczenie zachowawcze, a kiedy konieczna jest interwencja chirurgiczna w przypadku wola nietoksycznego?
- Tyroidektomia – omówienie wskazań do operacji i możliwych powikłań
- Wycięcie tarczycy w całości a ograniczenie resekcji do patologicznej tkanki – różne zakresy operacji
Wole tarczycy wyczuwalne w badaniu tarczycy występuje u 10-30% kobiet w średnim wieku w krajach rozwiniętych1. Natomiast zmiany w miąższu tarczycy wykrywa się przy użyciu aparatów ultrasonograficznych (USG) u 30-70% dorosłych3. Leczenie dużych woli jest uzasadnione ze względu na ich stałe powiększanie się oraz ryzyko rozwoju nadczynności tarczycy wskutek działania autonomicznych guzków3,4. Operacja chirurgiczna jest nadal metodą pierwszego wyboru, gdyż od razu przynosi ustąpienie objawów wywołanych chorobą oraz umożliwia pełną ocenę histologiczną wola4.
Opis przypadku
Osiemdziesięciosiedmioletnia pacjentka została przyjęta w trybie planowym ze zdiagnozowanym dużym wolem tarczycy. Od około roku chora uskarżała się na bóle spoczynkowe w klatce piersiowej oraz duszność. Od mniej więcej 4 miesięcy obserwuje słyszalną zmianę barwy głosu (obniżenie) i wyraźny jego zanik przy długim mówieniu.
W wywiadzie: zdiagnozowane nadciśnienie tętnicze, utrwalone migotanie przedsionków, wirusowe zapalenie wątroby typu B i C, zespół pozakrzepowy, skrajna otyłość (wskaźnik masy ciała [BMI – body mass index] >42 kg/m2).
