R.P.: Z definicji AZS, że jest to dermatoza, którą charakteryzuje nawrotowy przebieg z okresami zaostrzeń i remisji. Celem terapii jest wydłużanie okresu remisji i zmniejszanie liczby epizodów nawrotowości.

Terapia AZS składa się z kilku elementów (farmakoterapia, pielęgnacja, unikanie czynników drażniących oraz pokarmów, które mogą zaostrzać objawy, zapewnienie odpowiedniego środowiska). Nieprzestrzeganie wszystkich zaleceń postępowania w AZS jest główną przyczyną niepowodzeń terapii. Możemy powiedzieć, że z AZS się wyrasta. Zazwyczaj atopowe zapalenie skóry nie trwa dłużej niż do okresu dojrzewania płciowego. Aczkolwiek trzeba pamiętać, że u ludzi zostaje często na całe życie defekt kosmetyczny, który nazywamy suchą skórą.

DpD: Jak ważna jest prawidłowa diagnoza i szybkie wszczęcie leczenia?

R.P.: Fundamentalna ze względu na konsekwencje, jakie niesie AZS. Niebywale obniża się jakość życia pacjenta z nieleczoną bądź też źle leczoną chorobą atopową. Badania pokazały, że nawet bardziej niż z chorobą niedokrwienną serca. Proszę pamiętać, że cierpi cała rodzina, bo dziecko nie śpi, drapie się, płacze, a bliscy nie są w stanie mu pomóc. AZS niesie również konsekwencje społeczne i psychologiczne. Dzieci lub nastolatki, które chorują na atopowe zapalenie skóry i mają widoczne zmiany skórne, charakteryzuje duży poziom wycofania, nieumiejętność nawiązywania więzi społecznych, zachowania depresyjne oraz agresywne. Powinniśmy skutecznie leczyć AZS, żeby zapewnić pacjentom normalne funkcjonowanie: dobre wyniki w nauce, możliwość zabawy i prawidłowego rozwoju.